اراز هاشمی نژاد - دانشجوی دکتری مهندسی عمران - خاک و پی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
هادی بهادری - دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

امروزه از روشهای بهسازی خاک بطور گسترده به منظور بهبود پارامترهای ژئوتکنیکی خاک، کاهش هزینه، کوتاه شدن زمان اجرا و افزایش طول عمر بهرهبرداری استفاده میگردد. روش اختلاط عمیق خاک (Deep Soil Mixing) یکی از مهمترین و کاربردی ترین روشهای بهسازی خاک است. در این روش، با اختلاط دوغاب با خاک، مصالحی ساخته میشود که باگذشت زمان سختتر شده و مقاومت آن افزایش مییابد و میتواند به عنوان مصالح مهندسی با خصوصیات ژئوتکنیکی بهتر از خاک محل در طراحیها استفاده گردد. آشنایی کم دست اندرکاران پروژه ها با دامنه کاربرد و روند اجرای روش اختلاط عمیق خاک در کنار نبود و یا کمبود تجهیزات خاص این روش عملا منجر به استفاده محدود از این روش در ایران شده است. همچنین هم اکنون بیشتر پروژه های جدید بدون توجه به کاربرد مثبت و اقتصادی روشهای نوین بهسازی خاک همچنان به روشهای قدیمی و محافظ کارانه از قبیل شمع ریزی و شمع کوبی، تعویض خاک و ... ساخته میشوند. در این مقاله، روش اختلاط عمیق خاک از منظر دامنه کاربرد برای بهسازی انواع خاکهای مسئله دار ارزیابی شده است. در این بررسی محدوده دانه بندی، مشخصات شیمیایی و فیزیکی خاکها در کنار تاثیر مواد افزودنی تثبیت کننده مختلف در روش اختلاط عمیق خاک بر روی بهسازی انواع خاکها مورد توجه واقع شده است.

بهسازی خاک، اختلاط عمیق خاک، خصوصیات ژئوتکنیکی، خاکهای مساله دار