علی صدرممتازی - دانشیار، گروه عمران، دانشگاه گیلان
امید لطفی عمران - دانشجوی دکتری سازه، گروه عمران، دانشگاه گیلان
ایمان محمدپورنیک بین - استادیار، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد رشت

مساله خوردگی فولاد در بتن از معضلات عمده کشورهای پیشرفته دنیاست که هزینه ها و خسارت های قابل ملاحظه ای را به دنبال داشته است. این مساله در کشورهای درحال توسعه و در کشورهای حاشیه خلیج فارس بسیار شدیدتر بوده و سازه های بتنی زیادی در زمانی نه چندان طولانی دچار خوردگی و خرابی گشته اند. امروزه باتوجه به پیشرفت صنعت ساختمان سازی وکاربردهای مختلف سیمان وهمچنین بحث تو سعه ی پایداروچشم اندازبتن 1404 ، ا ستفاده از سیمان های چندجزئی ، طرح و تولید بتن های بادوام با عمر مفید قابل ملاحظه موردتوجه قرارگرفته است. و با توجه به نیاز روزافزون دنیا به بتن و اهمیت غیر قابل انکار دستیابی به سازه های بتنی با کیفیت و دوام بالا در کنار برنامه ریزی های گسترده در راستای توسعه پایدار، ضرورت جایگزینی سیمان با موادی نظیر پوزولانهای طبیعی و مصنوعی و بطور کلی گرایش به سمت تولید بتن های با پایایی و عملکرد بالا احساس میشود . در همین راستا فناوری نانو در سالیان اخیر موجب تحولات شگرفی در دانش بشری گردیده و استفاده از نانوذرات برای بهبود خواص ریزساختار بتن چشم انداز جدیدی را در تکنولوژی بتن ایجاد نموده است ، لذا استفاده از بتنی که خصوصیات بتن خود تراکم و الیافی را با هم داشته و ریز ساختار ماتریس آن تقویت شده باشد کمک شایانی به ساخت سازه هایی با عملکرد بالا و با دوام مینماید. در این تحقیق آزمایشگاهی به بررسی اثر ترکیبی نانوسیلیس و الیاف های مختلف (فلزی، پلی پروپیلن، شیشه) بر خواص پایایی و دوام (شامل نفوذ یون کلر((RCPT ، نفوذ آب ، جذب آب و طیف سنجی تفرق اشعه ایکس (XRD) بتن خودتراکم پرداخته میشود..

بتن 1404 ، خود تراکم، ذرات نانو، توسعه پایدار، پایایی و دوام.