رضا شجیع - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور، کرج، ایران
مصطفی محمدی رئوف - دکتری مدیریت و برنامه ریزی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

فعالیت بدنی به عنوان هر نوع حرکت بدنی تولید شده توسط انتقباض عضلات اسکلتی تعریف می شود که منجر به افزایش قابل توجهی در مصرف کالری نسبت به صرف انرژی زمان استراحت می شود. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) عدم تحرک فیزیکی چهارمین عامل خطر اصلی مرگ و میر جهانی محسوب می شود. و تخمین زده می شود که 6 درصد از میزان مرگ و میر جهانی را شامل می شود. بنابراین توسعه ورزش همگانی که با عنوان ورزش سلامت محور از آن یاد می- شود، از دغدغه های اصلی هر کشوری از جمله جمهوری اسلامی ایران است. در این راستا بهره گیری از تجربیات سایر کشورهای پیشرو در زمینه ورزش با استفاده از روش مطالعات تطبیقی می تواند در این امر تاثیرگذار باشد. هدف این مقاله توصیف وضعیت مشارکت ورزشی کشورهای منتخب است. این پژوهش از لحاظ هدف به صورت توصیفی، به لحاظ روش کتابخانه ای و مبتنی بر تحلیل و مطالعه اسناد و منابع انجام شده است. 12 کشور برزیل، ایالات متحده آمریکا، انگلستان، آلمان، هند، هلند، آفریقای جنوبی، چین، ژاپن، فنلاند، لهستان و کانادا مورد بررسی قرار گرفتند، در پایان نیز با توجه به نتایج تحقیق پیشنهادهایی جهت توسعه ورزش همگانی ارائه شده است.

فعالیت بدنی، توسعه ورزش سلامت محور، شاخص های سلامتی