اولویت بندی موانع حقوقی و قانونی توسعه باشگاه های خصوصی شهر تهران

پژوهش حاضر باهدف اولویت برندی موانع حقوقی و قانونی توسعه باشگاه های ورزشی خصوصی شهر تهران انجام گرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی است که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران باشگاه های خصوصی شهر تهران به تعداد 1000 نفر بودند. با توجه به تعداد بالای جامعه آماری تعداد 275 نفر با توجه به جدول مورگان و روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که موانع حقوقی و قانونی توسعه باشگاه های خصوصی در شهران تهران را مورد سنجش قرار می دهد. روایی پرسشنامه ها به تایید 10 تن از متخصصین رسید، همچنین روایی سازه پرسشنامه با نرم افزار PLS مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با استفاده از آلفای کرونباخ (0/84) محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج داده ها از روش های آماری توصیفی،استنباطی، آزمون کلموگروف اسمیرنف و فریدمن با استفاده از نرم افزار - SPSS نسخه 22 و PLS نسخه 3، استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین اولویت بندی موانع حقوقی و قانونی توسعه باشگاه های خصوص شهر تهران تفاوت معناداری وجود دارد. بطوریکه مانع وضعیت قانون در حوزه کار و بیمه و قوانین سختگیرانه نهاد های دولتی در رتبه های اول و دوم قرار دارند. لذا توصیه می گردد با تسهیل قوانین مالیاتی و بیمه برای مدیران باشگاه های خصوصی زمینه توسعه بیشتر این حوزه از صنعت ورزش را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

موانع قانونی ، موانع حقوقی ، باشگاه ورزشی ، باشگاه خصوصی