بررسی امکان بهبود استقرار گیاهچه چغندرقند بهصورت شیمیایی و پادزیستی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 345

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MPSA05_113

تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1398

چکیده مقاله:

بیماری مرگ گیاهچه چغندرقند ناشی از دو بیمارگر Rhizoctonia solani , Pythium aphanidermatum از مهمترین بیماریهای چغندرقند است که خسارت زیادی به تولیدکننده گان این محصول وارد میکند. در این بررسی خصوصیت قارچ ایستایی و سمیت دو حشرهکش گائوچو و پانچوبتا بر روی رشد میسلیومی دو جدایه از قارچ تریکودرما و همچنین دو بیمارگر , Rhizoctonia solani Pythium aphanidermatum در شرایط آزمایشگاه، گلخانه و کرتهای کنترل شده مورد ارزیابی قرار گرفت. در نتایج آزمایشگاهی مشخص شد که، جدایه Tv40 از قارچ تریکودرما توانست در آزمون کشت متقابل بین 21 تا 33/3 درصد از رشد میسلیومی بیمارگرها جلوگیری کند. استفاده از هر دو حشره کش به صورت ترکیب با محیط کشت تاثیری بر کاهش رشد میسلیومی جدایه های تریکودرما و قارچهای بیمارگر نداشت. در بررسیهایی که در شرایط گلخانهای انجام گرفت، ترکیب جدایه T.viridae + (40) حشره کشهای گائوچو و پانچوبتا بیماری مرگ گیاهچه ناشی از پیتیوم را تا 30 درصد کنترل کرد. تیمار بذر چغندرقند با جدایه T.viridae (40) و ترکیب این جدایه با حشره کشهای گائوچو و پانچوبتا نسبت به شاهد رشد گیاهان را افزایش داد و موجب افزایش درصد جوانهزنی و وزن تر و خشک گیاهچه ها شد. به این ترتیب میتوان جدایه T.viridae (40) از قارچ تریکودرما را در ترکیب با حشره کشها به عنوان تیمار مناسب بذر چغندرقند معرفی نمود.

نویسندگان

مصطفی غزنوی نیا

دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، گروه کشاورزی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی گرگان، ایران

سیدباقر محمودی

دانشیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، کرج، ایران

امیر ذوالفقاری

عضو هیات علمی گروه کشاورزی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی گرگان، ایران