میکرینگ امولسیون پیشرفت ها و ویژگی ها

یک ژل، در مقیاس ماکروسکوپی به عنوان وضعیت ماده با شبکه متصل به یکدیگر عناصرساختاری (پلیمرها) و ویژگی های مکانیکی غالبا جامد تعریف میشوند. هنگامی که ویژگی های ژلمانند در مقیاس میکروسکوپی بروز مییابند، نوع ویژهای از ساختار کلوئیدی را خواهیم داشت کهمیکروژل می باشد و هر دو مورد ویژگی های پلیمری و ذره مانند را نشان میدهد. ساختار پلیمری درحضور حلال مناسب متورم می شود. مقدار تورم به کیفیت حلال و اتصالات عرضی بستگی دارد. کهاین نشان می دهد که نحوه پایداری توسط این ذرات میکروژل بسیار با امولسیفایرها و ذرات پیکرینگمتفاوت است. ذرات میکروژل پایداری امولسیون را به وسیله خاصیت تغیر شکل و مقدار تورمشونتسهیل می کنند. پایداری امولسیون توسط میکرینگ بستگی به ساختار و تورم در سطح ماده دارد.که این فقط به حضور میکروژل و پلاریتی آن بستگی ندارد بلکه به مورفولوژی آن نیز وابسته است(پوسته و هسته). تخلخل و نرم بودن ذرات میکروژل فاکتور مهمی است برای پایداری که این ویژگیآن ها را از امولسیون های معمولی و پیکرینگ جدا می کند.

کلیدواژه ها:

میکرینگ امولسیون ، پایداری میکروژل ، مورفولوژی میکروژل