حسن قلی زاده - دانش آموخته ی دکتری علوم و صنایع غذایی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی

بسته بندی مواد غذایی برای محافظت از آن ها در برابر، نور، حرارت، اکسیژن، میکروارگانیسم ها،حشرات و گرد و غبار از دیرباز حائز اهمیت بوده است. سالانه در جهان بیش از 5 میلیارد تن زبالهحاصل از مواد بسته بندی تولید می شود که 30 درصد از این زباله ها مربوط به مواد پلاستیکی میباشد. زیست تخریب پذیری مواد پلاستیکی سنتزی حاصل از مشتقات نفتی، فرایندی بسیار کند بودهو تجزیه ی کامل آنها چندین سال به طول می انجامد و این امر باعث افزایش آلودگی های زیستمحیطی می گردد. فیلم های زیست تخریب پذیر از پلیمرهای طبیعی نظیر پلی ساکاریدها، پروتئین ها ولیپیدها بدست می آید. زیست تخریب پذیری این ترکیبات بهمراه تاثیر مستقیم این ترکیبات به بهبودظاهر محصول به همراه سایر ویژگی ها باعث شده تا امروزه مایل برای مصرف این نوع بسته بندی هاافزایش یابد. از سوی دیگر، امروزه همزمان با افزایش شیوع بیماری های خاص در جهان، نگرانی مردمنسبت به مواد غذایی، ظروف و بسته بندی این مواد افزایش یافته است، بنابراین صنایع مرتبط با موادغذایی، برای پاسخ به این نیاز عمومی به رویکردهای جدیدی مانند استفاده از محصولات گیاهی تمایلیافته اند. در کنار این مزایا، با توجه به اینکه فیلم های خوراکی، نسبت به فیلم های سنتزی، ویژگی هایممانعت کنندگی و مکانیکی ضعیف تری دارند، تحقیقات گسترده برای بهبود ویژگی های فیلم ها وکاربرد های بالقوه آنها در صنعت غذا انجام شده است. هدف از این تحقیق بهینه یابی تولید نانوفیلمزیست تخریب پذیر بر پایه ی نشاسته می باشد. نانو فیلم تولیدی متشکل از نشاسته ی تاپیوکا، گلیسرول،اسید پالمتیک و نانو ذرات مونت موریلونیت می باشد و آزمون های نفوذپذیری به روغن، مقاومت بهرطوبت، محتوی رطوبتی، رنگ مورد ارزیابی قرار گرفت، نانو ذرات مونت موریلونیت منجر به افزایشمقاومت به رطوبت، ضریب زردی شده و این خصوصیات به دلیل پراکندگی و اتصال قوی نانوذراتمونت موریلونیت با ماتریکس پایه می باشد، همچنین منجر به کاهش نفوذپذیری به روغن می شود،حضور اسید پالمتیک نیز منجر به بهبود مقاومت به رطوبت می شود.

مونت موریلونت، نشاسته ی تاپیوکا، زیست تخریب پذیر، اسید پالمتیک