سودابه عین افشار - استادیار بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، AREEO ، مشهد، ایران

همه ساله مقادیر زیادی پیاز زعفران تولید می شود که بخشی به مصرف کشت مجدد و بخش عمده آن بدون استفاده به هدر می رود یا به مصرف خوراک دام می رسد. پیاز زعفران حاوی ترکیبات زیست فعال با ارزشی است که استخراج آنها با بالاترین راندمان و کیفیت هدف این تحقیق می باشد. در این تحقیق ابتدا مقدار لازم، ضایعات پیاز زعفران تهیه، خشک و کاملا آسیبا گردید. عملیات استخراج عصاره با استفاده از حلال (متانول 80 درصد، اتانول 80 درصد و آب) انجام شد. سپس عصاره های حاصل، حلال زدایی و خشک شدند. در هر مورد راندمان استخراج، میزان ترکیبات فنلی، قدرت احیا کنندگی آهن III و قدرت گیرندگی رادیکال آزاد تعیین شدند. این پروژه بر اساس طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و مقایسات میانگین به روش دانکن انجام شد. نتایج نشان دادند نمونه استخراج شده با حلال اتانول دارای بیشترین ترکیبات فنلی (85/84mg/ml)، قدرت مهارکنندگی آهن (594/74μmol/ml) و گیرندگی رادیکال (59/42 درصد) بود.

استخراج با حلال، ترکیبات فنلی، راندمان استخراج، قدرت مهار کنندگی آهن، قدرت گیرندگی رادیکال