تولید نانو ذرات جامد لیپیدی با استفاده از موم زنبور عسل و واکس بره موم به روش ضد حلال و بررسی ویژگی آنها

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,183

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_082

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

چکیده مقاله:

امروزه انواع نانو ذرات غذایی به عنوان حامل های ترکیبات بیواکتیو و پایدارکننده امولسیون ها به کار برده می شوند.یکی از انواع این ذرات، نانو ذرات جامد لیپیدی هستند که به سبب قیمت مناسب، قابلیت دسترسی و فرایند تهیهآسان، عدم حساسیت به شرایط تولید و میکروساختارهای قابل تنظیم نسبت به سایر ترکیبات بسیار مورد توجه قرارگرفته اند. روش ته نشینی ضد حلال یکی از انواع روشهای تولید نانو ذرات است که اخیرا مورد توجه محققان صنعتغذا قرار گرفته است. از جمله مزایای این روش می توان به افزایش کنترل اندازه ذرات جامد، عدم نیاز به تجهیزاتخاص، شرایط ساده عملیات، هزینه پایین و قابلیت اجرا در مقیاس بزرگتر اشاره نمود. بر همین اساس هدف این مطالعهتولید ذرات جامد از واکس های موم زنبور عسل و واکس بره موم برای اولین بار به روش ضد حلال و بررسی ویژگیذرات حاصل است. به منظور بررسی امکان تولید نانو ذرات جامد واکس، انواع حلال (اتانول خالص و ایزوپروپانول) وانواع امولسیفایرها (توئین 80، سدیم کازئینات و مخلوط آنها با نسبت 1 به 1) با نسبت ثابتی از میزان واکس (1%)،غلظت امولسیفایر (0/05% فاز آبی) و نسبت حلال به ضد حلال (5:1) مورد استفاده قرار گرفت و سایز ذرات، توزیع اندازه ذرات و راندمان تولید آنها بررسی و بهترین ترکیب از هر دو واکس انتخاب شد. براساس نتایج حاصل، استفادهاز اتانول خالص به همراه ترکیبی از امولسیفایرها بیشترین راندمان و کمترین سایز و پراکندگی اندازه ذرات را در هردو واکس نشان داد. در مرحله بعد، اثر غلظت واکس (1/5-4/5% فاز حلال)، غلظت امولسیفایر (0/1-0/4، نسبت به غلظت واکس( و نسبت حلال به ضد حلال (5:1، 10:1 و 15:1) بر سایز ذرات، توزیع اندازه ذرات و راندمان تولید آنهابا استفاده از روش سطح پاسخ مورد مطالعه قرار گرفت و فرمول بهینه برای هر دو واکس از نظر کمترین سایز وپراکندگی اندازه ذرات و بیشترین راندمان تولید انتخاب شد. بر اساس نتایج حاصل، بهترین فرمولاسیون برای تولیدنانو ذرات بره موم با مقدار غلظت واکس 2/5%، نسبت امولیسفایر 0/1 و نسبت 9:1 حلال به ضد حلال حاصل شد که اندازه ذرات، توزیع اندازه ذرات و راندمان تولید آنها به ترتیب 232/4 نانومتر، 0/227 و 81/03 به دست آمد. هم چنین نتایج نشان دادند که بهترین فرمولاسیون برای تولید نانو ذرات موم زنبور عسل با غلظت موم 2/5%، نسبت امولسیفایر 0/1 و نسبت 7:1 حلال به ضد حلال حاصل میشود که اندازه ذرات، توزیع اندازه ذرات و راندمان تولیدآن ها به ترتیب 267/4 نانومتر، 0/260 و 85/15% می باشد. با توجه به مطالعه انجام شده، روش ته نشینی ضد حلال روشی کارآمد برای تولید نانو ذرات واکس بره موم و زنبور عسل است که میتوان از آن برای تهیه نانو حامل هایترکیبات بیواکتیو و پایدارکننده امولسیونها استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عاطفه شیروانی

دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

سیدامیرحسین گلی

دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

ژاله ورشوساز

استاد، گروه فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان