فاطمه محمودی - مربی آموزشی، گروه مامائی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم، ایران
مهین غیاثی - مربی آموزشی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
ابوطالب حق شناس - مربی آموزشی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم، ایران

زمینه و هدف: مشکلات روان شناختی و تنش زای متعدد، همچون اضطراب و اختلال خواب تهدیدی علیه سلامتی سالمندان بوده و از نظر بالینی قابل توجه است .لذا این پژوهش با هدف تعیین رابطه اضطراب مرگ و کیفیت خواب در سالمندان انجام شد. روش بررسی: مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد که بر روی 367 سالمند با روش نمونه گیری دردسترس انجام شد. از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، اضطراب مرگ تمپلر و کیفیت خواب پتزبورگ استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی ، و یو من ویتنی با کمک SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 18/3 درصد سالمندان اضطراب مرگ بالا وکیفیت خواب 0/42 درصد از انان نامناسب بود . میانگین اضطراب از مرگ و کیفیت خواب بیماران به ترتیب 2/83 و 3/20±6/40 بود.ضریب همبستگی بین اضطراب از مرگ و کیفیت خواب بیماران 0/194 می باشد (p<0/001) با افزایش اضطراب از مرگ ،ابعاد کیفیت ذهنی خواب، مدت زمان خواب ،وتاخیر دربه خواب رفتن واختلالات خواب تحت تاثیر قرارگرفته و سطح کیفیت خواب بیماران کاهش می یافت ،اما بین اضطراب ازمرگ و کیفیتخواب با میزان بازدهی خواب، استفاده از داروهای خواب آورو اختلالات عملکردی روزانه همبستگی معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتیجه همبستگی ،هرعاملی که منجربه بهبود یکی از این حالات شود،میتواند عارضه دیگر راتحت تاثیر قراردهد. لذا تدوین یک برنامه جامع مراقبتی در کاهش اضطراب از مرگ ، انجام معاینات دوره ای روانپزشکی و بهره گیری از مداخلات روان شناختی با هدف تسکین اضطراب و همچنین ارتقا کیفیت خواب سالمندان امری ضروری است.

اضطراب مرگ ، کیفیت خواب ، سالمند