سید حمید حسینی - دانشجوی دکتری تخصصی آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی، تهران، تهران، ایران
سالار پوربرات - عضو هیات علمی دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد
حمید رضا محدث حکاک - دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
رضا گنجی - استادیار دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران

سابقه و هدف: از جمله مهمترین نگرانی های استادان، مسولین آموزش دانشگاه و خانواده های دانشجویان، پیشرفت تحصیلی و جلوگیری از افت تحصیلی آنها می باشد. تامین سلامت روان دانشجویان که قشر جوان و آینده ساز هر جامعه ای محسوب می شوند از مهمترین مسائل اجتماعی می باشد. در این مطالعه ارتباط بین وضعیت روانی-اجتماعی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی بررسی شد تا بتوانیم در ارائه خدمات موثرتر به دانشجویان گام های موثری برداریم. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 423 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها به صورت روش نمونه گیری چند مرحله ای (طبقه ای و تصادفی سیستماتیک ) انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشانامه های اطلاعات دموگرافیک، سلامت عمومی ( GHQ-12 )، مقیاس عزت نفس روزنبرگ، مقیاس چند بعدیحمایت اجتماعی ادراک شده، مقیاس سلامت اجتماعی و مقیاس رضایت از زندگی استفاده شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 و آزمون های تی تست – آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سن افراد مورد بررسی 3.52 ± 21.65 ، معدل 1.47 ± 16.20 و سلامت روان 6.08 ± 23.46 بود. بین معدل دانشجویان با هیج یک از ابعاد سلامت روان همبستگی معنی داری مشاهده نشد ولی بین سلامت روان با رضایت زندگی، حمایت اجتماعی عزت نفس و سلامت اجتماعی رابطه معنی دار آماری وجود داشت و این همبستگی مثبت و در حد متوسط بود. رضایت زندگی دختران بیشتر از پسران بود ( 0.027=P ). حمایت اجتماعی درک شده دختران کمتر از پسران بود ( 0.025=P ). میزان رضایت از زندگی مجردها کمتر از متاهل ها بود ( 0.001> P ). رضایت زندگی دانشجویان رشته های تحصیلی مختلف تفاوت معنی داری داشت ( 0.005 = P ) حمایت اجتماعی درک شده دانشجویان رشته های تحصیلی مختلف تفاوت معنی داری داشت ( 0.010=P ) میزان رضایت زندگی دانشجویان مقطع کارشناسی کمتر از دکتری حرفه ای بود( 0.042 = P ). نتیجه گیری: در این مطالعه اکثریت دانشجویان در جنبه های مختلف سلامت روان در حد متوسط و مطلوب بودند ولی ارتباط معنی داری بین سلامت روان و معدل دانشجویان وجود نداشت.

سلامت روانی، سلامت اجتماعی، پیشرفت تحصیلی