گونه های درماتوفیتی جداشده بیماران درماتوفیتوزیس در کرمانشاه (1391)

مقدمه  درماتوفیتوزیس شایع ترین عفونت قارچی انسان و حیوان است و یکی از پرهزینه ترین بیماری های قارچی محسوب می شود. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی گونه های درماتوفیتی و برخی از عوامل مرتبط با آن شامل: فصل، سن، جنس، محل زندگی، شغل، تماس با حیوان، خاک و میزان استفاده از مکان های عمومی چون استخر و سالن های ورزشی ، دفعات استحمام هفتگی، داشتن بیماری های زمینه ای و مدت ابتلا به درماتوفیتوزیس در مبتلایان به درماتوفیتوزیس مراجعه کننده به کلینیک ویژه دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام گرفت. روش کار  در این مطالعه توصیفی، همه بیمارانی که در سال 1391 به آزمایشگاه قارچ شناسی مراجعه نمودند و دارای ضایعات مشکوک درماتوفیتی در پوست، مو و ناخن بودند با روش های، آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت در محیط های کشت اختصاصی مورد بررسی قرار گرفتند. عوامل مرتبط با درماتوفیتوزیس نیز توسط فرم جمع آوری داده ها از بیماران اخذ گردید. نتایج  کل بیماران مبتلا به یکی از اشکال درماتوفیتوزیس، 91 نفر بودند. شایعترین درماتوفیت جدا شده تریکوفیتون وروکوزوم با 47 مورد (6/51 %) بود. 51 نفر زن و 40 نفر مرد بودند. بیشترین فراوانی (57 مورد) در گروه سنی 21-40 سال بود. نتیجه گیری  شایع ترین درماتوفیت جداشده در این مطالعه تریکوفیتون وروکوزوم بود. از آن جایی که این گونه حیوان دوست است و درصد بالایی از بیماران سابقه تماس با حیوانات را ذکر کردند، شایع بودن این گونه قابل توجیه است.  

کلیدواژه ها:

تریکوفیتون ، درماتوفیتوزیس ، قارچ شناسی ، وروکوزوم