تاثیر 8 هفته تمرینات مقاومتی بر مورفولوژی تخمدان، کنترل گلیسمیک و ترکیب بدنی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

  مقدمه سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) از شایعترین اختلالات اندوکرین زنان در دوران باروری است که مقاومت به انسولین و چاقی از ویژگی های آن است. فعالیت بدنی تاثیر مثبتی بر کاهش مقاومت به انسولین و وزن بیماران دارد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر مطالعه تاثیر 8 هفته تمرینات مقاومتی بر مورفولوژی تخمدان، کنترل گلیسمیک و ترکیب بدنی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بوده است. روش کار این مطالعه نیمه تجربی با گروه کنترل در سال 1393 در شهرستان نور انجام شده است.  18 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک با دامنه سنی 18 تا 30 سال (25≤ BMI)  به طور تصادفی به 2 گروه تمرین (9 نفر) و کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. ارزیابی مورفولوژی تخمدانها و همچنین نمونه خونی پس از 12 ساعت ناشتایی شبانه قبل از شروع برنامه تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین گرفته شد. آزمودنی های گروه تمرین به مدت 8 هفته در برنامه ی تمرین مقاومتی شرکت کردند. اطلاعات با نرم افزار SPSS و آزمون های کلموگروف اسمیرنوف و تی تجزیه و تحلیل شد. نتایج  نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات مقاومتی اثر مطلوبی برکاهش قند خون ناشتا (014/0p=)، انسولین (001/0p=) و شاخص مقاومت به انسولین( HOMA-IR) (001/0P=) دارد و این تمرینات باعث بهبود حجم تخمدان راست (001/0p=) و حجم تخمدان چپ (001/0p=) می شود. همچنین نشان داده است که 8 هفته تمرینات مقاومتی منجر به بهبود شاخص های ترکیب بدنی شامل وزن (001/0p=)، WHR (001/0p=)، BMI (347/0 p=) و درصدچربی بدن (010/0p=) در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شد. نتیجه گیری  تمرین مقاومتی تاثیر مطلوبی برمورفولوژی تخمدانها وشاخص های گلیسمیک در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارد و می تواند به عنوان یک درمان بی خطر به این دسته از بیماران توصیه شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات مقاومتی ، سندرم تخمدان پلی کیستیک ، مقاومت به انسولین ، مورفولوژی تخمدان