اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح رزیستین و آمادگی قلبی تنفسی زنان میانسال غیرفعال

مقدمه  ازجمله سیتوکین های التهابی مهم که ممکن است در بروز بیماری های قلبی عروقی نقش داشته باشد رزیستین است.هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح رزیستین و سطح آمادگی قلبی تنفسی زنان میانسال غیرفعال بود. روش کار تعداد21 آزمودنی در دو گروه تجربی (10نفر) و کنترل (11 نفر) به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند است. برنامه تمرین هوازی شامل 8 هفته تمرینات هوازی بود که در هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه با شدتی معادل 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره اجرا شد. پیش ازشروع و در پایان دوره تمرین هوازی، سطوح رزیستین و سطح آمادگی قلبی تنفسی ارزیابی شد. برای تائید نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون آماری کلوموگروف اسمیرنوف و همگنی واریانس ها توسط آزمون لون و برای مقایسه میانگین های درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از آزمون آماری تی استیودنت و مستقل استفاده شد. نتایج در سطح معنی داری 05/0> p آزمایش شدند. نتایج هشت هفته برنامه تمرین هوازی منجربه کاهش معنی داری مقادیر رزیستین سرمی زنان میانسال غیرفعال شد. مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی افزایش معنی دار یافت. تغییرات میانگین های بین گروهی در متغیرهای وزن، نمایه توده بدن و مقادیرحداکثراکسیژن مصرفی تفاوت معنی دار  داشت. نتیجه گیری هشت هفته تمرین هوازی منجربه بهبود مقادیر رزیستین و آمادگی قلبی تنفسی زنان میانسال شد و این می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی کمک کند.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، رزیستین ، زنان میانسال