مهدیه رنجبرکبوترخانی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی گرایش سیستم های اطلاعاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان،ایران.

عناصر مدیریت استراتژیک وآینده پژوهی استراتژیک به شیوه های مرتبط در همه جا و در همه سطوح دولت ها و بسیاری از سازمان ها به کار گرفته شده اند. چهار جهت جدید تحقیق در این زمینه پیشنهادشده است از جمله، اینکه به طور کامل تر به ماهیت عمل مدیریت استراتژیک پرداخته شود، بر یادگیری دانش آینده پژوهی به طور کلی به عنوان بخشی از مدیریت استراتژیک تمرکزشده و به ویژه تمرکز در مورد چگونگی دانش استراتژیک و نحوه استفاده از آن و این که می تواند با مدیریت راهبردی به شکل بهتری یکپارچه شود. ثمره تحقیقات متمرکز بیشتر می توان در حیطه کاربرد مدیریت استراتژیک را ارتقا داده و همچنین ظرفیت سازمانی برای مقابله با چالش های فعلی و آینده و بهبود عملکرد در طولانی مدت را افزایش دهد.شاید بتوان بزرگترین هنر آینده پژوهی را ایجاد آمادگی برای رویارویی با آینده دانست. بزرگترین دستاورد دانش نوپای آینده پژوهی این است که امروز به خوبی درک شود که فرآیند تکامل آینده، بسیار پیچیده تر از آن است که بتوان آن را پیشگویی کرد.در این مقاله ابتدا به موضوع آینده پژوهی گفته می شوند و در انتها به بررسی استراتژیک در سازمان می پردازیم.

آینده پژوهی، مدیریت استراتژیک، تغییر، مدیریت مسئله، سازمان.