بررسی تفاوت معنایی جملات اسمیه و فعلیه در ترجمه های قرآنی

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: همایش ملی نقد زبان‌شناختی ترجمه‌های معاصر فارسی قرآن کریم
  • کد COI اختصاصی: ICCQ01_008
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 6453
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

روح اله صیادی نژاد

دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کاشان

بشری گودرزی

کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کاشان

چکیده

آیات قرآن کریم دارای ظرایف ادبی و بلاغی است که وجود این ظرایف بلاغی سبب فهم و درک رموز اعجاز قرآن میباشد. یکی از این ظرایف بلاغی وجود جملات اسمیه و فعلیه است که قرآن کریم به صورت دقیق ترین شکل این جملات را به کار برده است و از جهت دیگر انتقال دقیق مفاهیم و معانی این صحیفهی آسمانی، دقت و آگاهی بالای مترجم را در این دقایق قرآنی می طلبد. مساله ای که در این مقاله مورد تامل و بررسی است، به کار بردن جملات اسمیه (ثبوتیه) در زمانی که شرایط بر ثبات معنایی و دوام همیشگی دلالت دارد و به کار بردن جملات فعلیه (حدوثیه) در زمانی که شرایط بر حدوث و تجدد و لحظه ای بودن دلالت دارد، میباشد. با نظر به اهمیت این موضوع، نگارندگان در این تحقیق با استفاده از شیوه ی توصیفی-تحلیلی و با استناد به برخی از ترجمه های قرآن، تفاوت معنایی جملات اسمیه و فعلیه را مورد مداقه قرار میدهند. این پژوهش، بدین دریافت رسیده است که مترجمان محترم، در برگردان جملات فعلیه، به مفاهیم تجدد وحدوث و دربرگردان جملات اسمیه به مفاهیم ثبوت و استمرار واستقرار تااندازه ای توجه داشته و موفق بوده اند دراین میان آقایان مکارم شیرازی قرائتی و انصاریان توفیق بیشتری نسبت به دیگرمترجمان داشته اند

کلیدواژه ها

قرآن کریم ،ترجمه،اسمیه،فعلیه

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.