روح اله کریمی خویگانی - استادیار دانشگاه علوم انتظامی امین

امروزه لازم است در تعلیم و تربیت به مدرسه از ابعاد گسترده تری نگاه کنیم. برخی از فیلسوفان ازجمله طرفداران نظریه بازسازی معتقدند تعلیم و تربیت موثرترین و کارآمدترین ابزار برای تغییرات اجتماعی مطلوب و انسانی در سطح اجتماع به شمار میرود. با نگاهی به نقش نظام آموزش وپرورش به عنوان تربیت کننده و آموزش دهنده سرمایه های انسانی نیکوکار و خیرخواه بایستی این سوال کلیدی و مهم را مطرح کرد که نظام آموزش وپرورش ما تا چه حد فراگیران را به این سمت سوق میدهد به نظر میرسد که مدارس و معلمان در این میان دارای وظیفه بسیار مهم و حساسی هستند که میتوانند علاوه بر فعالیتهای دانشی و علم آموزی انگیزه و منش خیرخواهی را در میان دانش آموزان نهادینه کنند. روش تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی بود که یافته های آن مبتنی بر نقش الگویی معلم، تقویت باورهای مذهبی دانش آموزان، بسترسازی فرهنگ وقف در مدارس، رشد اخلاقی دانش آموزان، استفاده از بستر بازی برای گسترش فرهنگ نیکوکاری، جنسیت دانش آموزان و تربیت نیکوکاری بود.

آموزش و پرورش، خیر، تعلیم و تربیت، نیکوکاری.