سعید مسعودی پور - دکتری مدیریت بازاریابی و پژوهشگر مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع)
علیرضا زمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت مالی دانشگاه امام صادق(ع).

ازآنجایی که بخش عمده منابع خیریه هامعمولا0 ازکمک های مردمی تامین میشود، ایجاد و کسب اعتماد بهعنوان یکی از ضروریات هر خیریهای به شمار میرود . تا زمانی که افراد اعتماد کافی به موسسه خیریه پیدا نکنند، احتمال کمی وجود دارد که حاضر باشند به آن خیریه کمک کنند. در این پژوهش تلاش شده است تا سطح اعتماد عمومی به دو نوع خیریه دولتی و خیریه غیردولتی بررسی شود. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 474 نفر از شهروندان تهرانی هستند که مورد پرسش قرار گرفتند. بررسیهای این پژوهش نشان میدهد که سطح اعتماد به این دو خیریه، بالاتر از متوسط قرار دارد. در مقایسه میزان اعتماد به خیریه های دولتی و غیردولتی، تفاوت معنیداری مشاهده نشد. به عبارت دیگر میزان اعتماد به هر دو خیریه، در یک سطح اندازه گیری شد. اما با این تفاوت که در خیریه های غیردولتی، تجمع داده ها در مرکز توزیع قرار گرفت اما در خیریه های دولتی به صورت نسبتا0 متوازن در سطوح مختلف پخش شد. این موضوع به این معنی است که خیریه های دولتی، موافقان و مخالفان شدیدتری نسبت به خیریه های غیردولتی دارند. همچنین تفاوت معنی داری بین متغیرهای دموگرافیک(مانند سن، تحصیلات و جنسیت) در میزان اعتماد به این دو نوع خیریه ملاحظه نشد.

اعتماد؛ خیریه؛ بخش دولتی؛ بخش غیردولتی.