ارتقای رفتارهای ایمنی رانندگان تاکسی شهر تهران بر اساس الگوی پرسید-پروسید

مقدمه: در ایران میزان مرگ و میر ناشی از حوادث رانندگی نسبت به بسیاری از کشورهای منطقه و جهان بسیار بالاتر می باشد. با توجه به اهمیت رفتار رانندگان تاکسی تهران در زمینه مقررات راهنمائی و رانندگی و تاثیر آن بر فرهنگ عمومی ترافیک این مطالعه انجام شد.مواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی در عرصه (Field Ttial) انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه رانندگان تحت پوشش اتحادیه تاکسیرانی منطقه 2 و 6 شهرداری تهران بودند . مداخله آموزشی بر اساس الگوی پرسید-پروسید طراحی و در گروه مداخله اجرا شد . آنالیز در دو بخش توصیفی و تحلیلی صورت گرفت. در آنالیز تحلیلی برای تعیین ارتباط متغیرهای کیفی از آزمو ن کای دو و در صورت لزوم از شاخص OR و حدود اطمینان آن استفاده شد. برای تعیین رابطه بین متغیرهای کمی و دوحالتی از ضریب همبستگی استفاده شد. در هر مورد بررسی لازم از نظر مخدوش کنندگی یا تداخل اثرمتغیرها با استفاده از مدلهای رگرسیونی بعمل آمد.نتایج: در این مطالعه در مجموع 290 نفر مورد بررسی قرار گرفت. کلیه آنها مرد و همسردار بودند. میانگین و انحراف معیار سن شرکت کنندگان در مطالعه به ترتیب 50/9 و 9/5 سال بود. به ترتیب %52/1 ، % 44/1 و %41/4 از شرکت کنندگان در مطالعه دارای سطح آگاهی، نگرش و عملکرد مناسب در زمینه ایمنی در رانندگی بوده اند . 229 نفر( (%79 از شرکت کنندگان در مطالعه در مورد ایمنی در رانندگی آموزش دیده بودند. مهمترین منبع آموزشی ایمنی در رانندگی جلسات آموزشی در تاکسیرانی بوده است.. نمره عوامل مستعد کننده رانندگان گروه مداخله در مورد ایمنی در رانندگی در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری افزایش یافته است. اما اختلاف نمره عوامل قادر کننده و تقویت کننده در گروه های مورد و شاهدبعد از مداخله معنی دار نبوده است.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد، عوامل قادر کننده و تقویت کننده رفتارهای ایمن رانندگان تاکسی در مرکز تهران ضعیف است. از طریق برنامه های مداخله ای مناسب و هدفمند از جمله بهبود کیفیت تاکسی ها، برطرف نمودن مشکلات صنفی رانندگان تاکسی و آموزش آنها می توان کارکرد و ایمنی سیستم حمل و نقل عمومی تهران را ارتقاء داد.

کلیدواژه ها:

رانندگان تاکسی ، ایمنی ، پرسید-پروسید