چالش های تولیت در ارتقای ایمنی جاده ای در ایران: یک مطالعه کیفی

مقدمه: امروزه، پیشگیری از مصدومیت به یکی از مسائل عمده در بسیاری از کشورها تبدیلشده است. برنامه ریزان بهداشت عمومی باید سیاست و خطمشی کارا و موثری برای کنترل و پیشگیری از مصدومیتها داشته باشند. در ایران سازمانهای مختلفی در حوزه حوادث ترافیکی و برنامه های پیشگیری مربوط به آن دخیل هستند. ولی برنامه ها و مداخلات تدوین شده در این حوزه به دلیل عدم انسجام و نبود سیستم هماهنگ کننده ذینفعان، از اثربخشی مناسبی برخوردار نیستند. هدف از این مطالعه تبیین چالشها ی مربوط به تولیت، در ایمنی جادها ی و پیشگیری از حوادث ترافیکی، با استفاده از تجربه ذینفعان این حوزه میباشد روش: این مطالعه کیفی از طریق مصاحبه با 11 نفر از ذینفعان حوزه ترافیک و با استفاده از تحلیل محتوای کیفی انجام شده است. انتخاب شرکت کنندگان بر اساس نمونه گیری هدفمند انجام گرفت. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 47 سال و میزان تجربه فعالیت در حوزه حوادث ترافیکی در سطوح مختلف، 16 سال بوده است. یافته ها ی مطالعه در 6 طبقه و 3 مفهوم منبعث از کارکردهای تولیت در نظام سلام، تحت عنوان جمع آوری و استفاده از خرد (تولید و مدیریت محتوا، شبکه ذینفعان) ، تعیین چشم انداز و راهبردها (راهبری قانونی، برنامهریزی و سیاستگذاری) و رویکردهای کنترل و تنظیم (نظارت و پاسخگویی، ساختار) قرار گرفت.نتیجه گیری: توافق برای انتخاب یکی از سازمان های ذینفع این حوزه و یا شورایی متشکل از همه ذینفعان به عنوان متولی، با داشتن اختیار قانون گذاری، میتواند اموری پراکنده و غیرمنسجم در حوزه ثبت و تحلیل و توزیع اطلاعات حوادث ترافیکی، راساماندهی نموده و از هدررفت منابع کشور جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

مطالعه کیفی ، تولیت ، ایمنی جادهای ، چالش