بررسی اثر میزان فوق روان کننده و کاهنده ممتاز آب در رفتار بتن خود تراکم

به طور کلی بتن باید در حالت تازه، همچنین پس از سخت شدن، دارای خصوصیات رضایت بخش باشد. در حالت تازه روانی مخلوط بتن باید در حدی باشد که بتوان آن را با وسایل موجود و حداقل مقدار کار، متراکم نمود و همچنین مخلوط از چسبندگی کافی برخوردار باشد تا در هنگام ریختن آن، جدا شدن سنگدانه ها باعث ناهمگن شدن محصول نهایی نگردد. در موارد مختلف از استفاده و نگهداری بتن در سازه ها یا شرایط آب و هوایی و محیطی خاص نیاز به طرح اختلاط ویژه ای است که استفاده از افزودنی های بتن آن را میرس می سازد. در این پایان نامه به بررسی اثر میزان فوق روان کننده و کاهنده ممتاز آب در رفتار بتن به بررسی اثر محیط آزمایشگاهی با دو طرح اختلاط پرداختیم که نتایج نشان می دهد که مقاومت فشاری 56 روزه نمونه ها با W/C=0/4 با طرح اختلاط (2)، با افزایش درصد فوق روان کننده کاهش می یابد. همچنین طبق آزمایشات انجام شده، مشاهده شد مقاومت فشاری 28 روزه نمونه های با طرح اختلاط (2) با W/C=0/5 با افزایش درصد فوق روان کننده، ابتدا کاهش می یابد. کمترین مقاومت مربوط به نمونه حاوی 1 درصد فوق روان کننده از طرح اختلاط (1) و بیشترین آن مربوط به نمونه حاوی 2 درصد از طرح اختلاط (2) می باشد.

کلیدواژه ها:

فوق روان کننده ، بتن خودتراکم ، سوپر فوق روان کننده ، کاهنده ممتاز آب ، طرح اختلاط