خاتمیت پیامبر اسلام و جهان شمولی آموزه های قرآنی و روایی

جهانی سازی یا جهانگرایی علاوه بر اینکه همواره یکی از اهداف مصلحین بزرگ بشری بوده استاساسا ریشه در تعالیم و رسالت ادیان بزرگ الهی دارد و می توان آن را یکی از اصلی ترین آرمان های همه انبیاء و ادیان بزرگ الهی و از جمله اسلام به شمار آورد. بنابراین این اصطلاح واژه جدیدی نیست و در حقیقت در عصر حکومت مهدوی، حضرت مهدی (عج) این رسالت نبوی و هدف اولیاء الهی و ائمه طاهرین (ع) را به بهترین شکل ممکن محقق خواهد ساخت و این طرح جهانی را تکمیل خواهد نمود. زیرا در غیر این صورت، خاتمیت دین اسلام معنای حقیقی خود را از دست داده و به واژه ای بی معنا تبدیل 1 خواهد شد. ریشه های جهان شمولی دین اسلام در مبتنی بودن آن بر فطرت، انعطاف پذیربودن آموزه های آن و حرکت و تطابق اجتهاد آن بر مبنای مقتضیات زمان و مکان نهفته است. باید اذعان نمود که اسلام و دستورهای آن با فطرت انسانی که همان بعد ثابت حیات انسانی است هماهنگ است و به همین خاطر اسلام دین جامع و فراگیر بوده و می تواند جهان شمول گردد. از سوی دیگر عناصر جهانی شدن نیز در مذهب تشیع به وفور دیده می شود، از جمله اینکه شیعه بیشترین ملازمت را در بین مذاهب با خرد ورزی دارد. لذا این عناصر را می توان در عقلانیت، اجتهاد، عدالت، مهدویت و فرازمانی و فرامکانی بودن پیام تشیع ملاحظه نمود و تمام این عناصر مورد تاکید و تصریح تشیع می باشد. هدف اسلام همانند سایر ادیان بزرگ الهی، اصلاح کلیت جامعه انسانی در فراخنای گیتی و بدون توجه به حدود جغرافیایی و مرزهای ساختگی است به همین خاطر این ادیان و از جمله اسلام همه حکومت و دولت ها را ورای مرزها و نژادهایشان به یک دین و دولت واحد و مرکزیتی یگانه فرا می خواند. همچنانکه در آغاز رسالت اسلام، پیامبر به حکام ایران، مصر، حبشه، یمن، روم و... نامه می نویسد و آنان را به یگانگی و تن دادن به مدیریت واحد در جامعه انسانی دعوت میکند.

کلیدواژه ها:

خاتمیت پیامبر اسلام ، جهانی سازی ، ادیان بزرگ الهی ، اسلام ، تشیع ، جهان شمولی اسلام.