ارزیابی کارایی بخش های بستری مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران با استفاده از مدل پابن لاسو

زمینه و هدف: بیمارستانها به عنوان یکی از نهادهای ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی درصد بالایی از منابع بخش بهداشتی و درمانی را به خود اختصاص داده اند با مطرح شدن نیاز برای تضمین بهترین استفاده از منابع کمیاب ،اندازه گیری کارایی بیمارستان ها برای مقایسه عملکرد های مرتبطشان کانون توجه بسیار قرار گرفته است ارزیابی کارایی بیمارستان یک موضوع مهم در مقوله سلامت عمومی است و یکی از روش های مفید ارزیابی کارایی در بیمارستانها مدل پابن لاسو است که با استفاده از سه شاخص گردش تخت،ضریب اشغال تخت و متوسط اقامت بیمار به ارزیابی عملکرد نسبی بیمارستان ها می پردازد.هدف از انجام این پژوهش ارزیابی کارایی بخش های بالینی مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران با استفاده از مدل پابن لاسو در سال 1396 است. مواد و روش ها:در این مطالعه کلیه بخش های بالینی مجتمع بیمارستانی امام خمینی(63 بخش) مورد مطالعه قرار گرفت.داده ها از فرم فعالیت بیمارستان، مصوب وزارت بهداشت استخراج گردید و درنهایت با استفاده از سه شاخص گردش تخت،ضریب اشغال تخت و متوسط اقامت با استفاده از نرم افزار SPSS جایگاه بیمارستان در نمودار پابن لاسو مشخص شد.یافته ها: از مجموع بخش های بالینی در سال 96 ،34%از بخش های مجتمع در ناحیه ی چهارم ،32% در ناحیه ی سوم یعنی منطقه ی کارای نمودار قرار داشتند 22% بخش ها در ناحیه ی اول و 12% در ناحیه ی دوم قرار گرفتند.نتیجه گیری: از بین 63 بخش مورد مطالعه تنها 20 بخش در ناحیه ی کارا قرار دارند و لازم است که مدیران ارشد بیمارستان در راستای استفاده ی بهینه از منابع و حرکت به سوی سطوح بالاتر کارایی برنامه ریزی نمایند.

کلیدواژه ها:

کارایی ، مدل پابن لاسو ، ضریب اشغال تخت ، گردش تخت ، متوسط اقامت.