حامد صدری نهند - کارشناسی ارشد، آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
امیرحسین ناظمی - استاد، آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سعید صمدیان فرد - استادیار، آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

در چند سال اخیر استخراج بیش از اندازه منابع آب زیرزمینی و همچنین کاهش نزولات جوی، تراز آب زیرزمینی را در دشت شبستر دچار افت ملموسی کرده است. افت سطح آب زیرزمینی و همسایگی این دشت با دریاچه ارومیه تغییرات نامطلوبی را در خواص فیزیکی و شیمیایی آب سبب شده که بیشک برای منابع طبیعی کشور یک فاجعه محسوب شده و لزوم تحقیقات در این زمینه را دو چندان میکند. در پژوهش حاضر به منظور بررسی و تحلیل مکانی متغیرهای کیفی از میانگین داده های جمع آوری شده کیفیت آب 42 حلقه چاه در طول 4 سال آبی(سال 89 تا (92 استفاده گردید. بهترین روش از میان روشهای میانیابی زمین آماربا مقایسه شاخص های آماری مشخص گردید ، نتایج حاکی از برتری روش کریجینک معمولی با تابع گوسی برای شاخص لانژیلر داشت. در پایان با استفاده از رهنمودهای تفسیر کیفیت آب آبیاری ارائهشده توسط مشاوران دانشگاه کالیفرنیا و مقایسه شاخص اشباع لانژیلر و سختی کل آب آبیاری به عنوان یک فاکتور ارزیابی که به صورت مستقیم از داده های تجزیه شیمی آب برآورد گردید، مناطق ریسکپذیر برای اجرای سیستم آبیاری قطرهای شناسایی گردید. بر این مبنا 18/3 درصد از زمینهای دشت شبستر که قسمتهای شرقی و جنوبی دشت را شامل میشوند مناطق ریسک پذیر برای آبیاری قطره ای از نظر رسوبات کربناته برآورد گردید.

دریاچه ارومیه، شاخص اشباع لانژیلر، کریجینک، کوکریجنک.