دانیال زاهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و توانمندسازی کارکنان با توجه به نقش میانجی تعهد سازمانی کارکنان استانداری استان گلستان انجام شده است؛ پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی، از نظر میزان کنترل بر متغیرهای پژوهش از نوع توصیفی و درمیان انواع روش های تحقیق توصیفی، پیمایشی می باشد و با توجه به اینکه نمونه را در یک مقطع زمانی بررسی می کند ازنوع مقطعی می باشد همچنین از حیث توجه به زمان، گذشته نگر و از نظر توجه به نتایج، نتیجه گرا و با توجه به نوع داده ها، کمی می باشد، دراین تحقیق جامعه آماری شامل 180 نفر کارکنان استانداری استان گلستان، می باشد. به منظور تهیه و تعیین حجم نمونه آماری مورد نظر از جدول مورگان استفاده شد. براساس این جدول تعداد نمونه آماری 118 نفر مشخص گردید، جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. تحلیل ها در دو بخش مجزا، به صورت آمار توصیفی و اماراستنباطی می باشند. در بخش توصیفی، از جدول ها و نمودارها برای توصیف و شناخت جمعیت موردمطالعه بهره گرفته می شود. در بخش آمار استنباطی نیز فرضیه های تحقیق با روش مدل معادلات ساختاری آزمون قرارمی گیرند؛ بنابراین روش مدل معادلات ساختاری مبتنی بر واریانس با نرم افزار lisrell برای آزمون فرضیه های تحقیق به کار رفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان داد که بین رهبری تحول آفرین با توانمندسازی کارکنان با توجه به نقش میانجی تعهد سازمانی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

تعهد سازمانی، توانمندسازی، رهبری تحول آفرین