الزامات پرورش میگو در مناطق آلوده به ویروس لکه سفید
محل انتشار: چهارمین همایش ملی میگوی ایران
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 496
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SHRIMP04_121
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398
چکیده مقاله:
پس از بروز اولیه بیماری لکه سفید در تایوان و سپس گسترش آن در بسیاری از کشورهای پرورش دهنده میگو، بالاخره این بیماری در سال 2000 میلادی برابر سال 1381 هجری شمسی متاسفانه در ایران و در سایت پرورشی چوئبده آبادان دیده شد که باعث تعطیلی و یا نیمه فعال شدن سایت مذکور در سالیان متمادی پس از بروز اولیه شد، در سالهای بعد این تجربه در سایر استانهای کشور از جمله بوشهر و سیستان و بلوچستان نیز تکرار شد. از میان استانهایی که درگیر بیماری لکه سفید میگو شدند بوشهر توانست دوباره به رشد و بالندگی خود ادامه دهد اما دو استان دیگر هنوز با بروز بیماری موجه هستند و تولید میگو در این دو استان به حداقل رسیده است. نیاز است که با شناسایی راه های ورود بیماری در هر منطقه و همچنین مسدود نمودن آنها و یا با شناسایی خصوصیات ویروس و روشهای غیرفعال نمودن آنها در فصل پرورش، بروز بیماری در هر منطقه را کنترل نمود. لذا این مقاله براساس تجارب موفق بدست آمده در استان بوشهر و مراحل اجرایی دو مقوله مذکور یعنی مراحل اجرایی شناسایی منشا ویروس و اجرای ایمنی زیستی موثر سعی در ایجاد الگوی مناسب داخلی برای سایتهای آلوده کشور بخصوص استانهای خوزستان و سیستان و بلوچستان دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عقیل دشتیان نسب
پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.