مکانیسم تنظیم یون ها و مواد معدنی در آب های لب شور برای پرورش میگوی سفید غربی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 430

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHRIMP04_074

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398

چکیده مقاله:

پرورش میگو در همه نقاط دنیا در حال گشترش است. میگوی سفید غربی یکی از گونه های مقاوم به تغییرات شوری می تواند علاوه بر آب دریا در شوری های پایین نیز پرورش داده شود. علیرغم این، میزان رشد آن در شوری های مختلف متفاوت است. مطالعات متعدد حاکیست رشد این میگو تابعی از فاکتورهای یونی آب می باشد و در این راستا نسبت یون ها از اهمیت زیادی برخوردار است. از مهمترین این نسبت ها، نسبت سدیم به پتاسیم و منیزیم به کلسیم می باشد که در آب دریا (ppt 35) به ترتیب 28:1 و 3/4 :1 می باشد. گرچه میزان زیادی کلسیم برای ساخت پوسته جدید لازم است، اما نسبت کلسیم به پتاسیم در آب دریا در حدود 1 :1 می باشد. در آب هایی که نسبت Ca: K وNa: K زیاد است، افزودن پتاسیم به منظور کاهش این نسبت سبب رشد بیشتر میگو می شود. اگرچه تغییر در پروفایل مکمل های معدنی از طریق آب و غذا امکان پذیر است اما روش اصلاح ترکیب پروفایل یونی از طریق اضافه کردن مکمل های معدنی به آب در مقایسه با استراتژی اصلاح آن از طریق رژیم غذایی موثرتر و ارزان تر است. جهت اصلاح مقادیر نامناسب مواد معدنی در شوری های مختلف، میزان شوری آب (بر حسب (ppt باید در ضرایب مربوطه ضرب شوند.

نویسندگان

سعید کیوان شکوه

گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران

اکبر عباس زاده

پژوهشکده خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

مهدی نادری

گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران.شرکت پرورش ماهیان دریایی راموز، بوشهر، ایران.