مطالعه مولکولی دو گروه مشابه مورفولوژیک میگوی ببری سبز در خلیج فارس با استفاده از نشانگرهای میتوکندیایی و هسته ای: شواهد ژنتیکی جهت معرفی گونه جدید

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 422

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHRIMP04_039

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398

چکیده مقاله:

میگوی ببری سبز، با نام علمی پنئوس سمی سولکاتوس (Penaeus semisulcatus) یکی از ارزشمند ترین آبزیان خلیج فارس است. این گونه، بیش از 90 درصد صید میگو در خلیج فارس را به خود اختصاص می دهد. این گونه در سرتاسر آب های گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان گسترش دارد، اما درمقایسه با خلیج فارس، اهمیت اقتصادی آن، قابل توجه نیست. دو گروه متفاوت مورفولوژیک از این گونه، در خلیج فارس زندگی می کنند که مهم ترین تفاوت های آن ها، در الگوی رنگ بندی بدن، آنتن شلاقی و اندازه است. گروه اول کوچک تر، معمولا رنگین تر و آنتن شلاقی به شکل مخطط است. در گروه دوم، بدن و آنتن شلاقی معمولا یک دست کرم رنگ و اندازه بزرگ تری دارند. در حال حاضر در جهان، اعضای گروه اول، به عنوان Penaeus semisulcatus معرفی می شوند، و پراکنش آن ها در اغلب مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری اقیانوس آرام و هند گزارش شده است. اولین مطالعه دقیق سیستماتیکی، در زمینه جمعیت های میگوی ببری سبز در شمال خلیج فارس، با استفاده از صفات میریستیک و مورفولوژیک و الگوی الکتروفورزی پروتئین های استخراج شده از بافت های مختلف بدن توسط دکتر متین فر گزارش گردید. ایشان براساس خصوصیات ریختی کاراپاس، اندام های جنسی نر و ماده، آنتن ها و همچنین اگوی الکتروفورزی پروتئین ها از بافت های مختلف، میگوهای گروه دوم را به نام علمی Penaeus semisulcatus persicus، به عنوان زیرگونه گروه اول، معرفی نمود. نظر به وجود گونه های پنهان در سخت پوستان، که فقط با استفاده از نشانگرهای مولکولی قابل تشخیص هستند، مقایسه مولکولی میان گونه و زیرگونه مذکور با استفاده از نشانگرهای مولکولی مورد توجه قرار گرفت. با استفاده از بیش از 17 نشانگر میتوکندریایی و 3 نشانگر هسته ای و تعیین توالی حدود 70000 نوکلئوتید ( از هر کدام حدود 35000 نوکلئوتید ) مشخص شد که گونه و زیرگونه مذکور تفاوت های ژنتیکی قابل توجهی با هم دارند، اما در مقایسه با سایر گونه های جنس Penaeus ، رابطه ژنتیکی نزدیک تری با هم دارند. از طرف دیگر داده های متعدد مولکولی تائید نمودند که این دو دارای تبادل ژنی نیستند، یعنی با هم دیگر جفت گیری نمی کنند. لذا می توان زیرگونه مذکور را به عنوان گونه جدیدی از جنس Penaeus معرفی نمود. لذا به پاسداشت نام خلیج فارس نام علمی Penaeus sinuspersicus برای آن انتخاب شد.

نویسندگان

محمد نظریان

فارغ التحصیل دور کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر.

سیما ضیا

فارغ التحصیل دور کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر.

رویا علیزاده

فارغ التحصیل دور کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر.