تاثیر بار باکتریایی ویبریو در استخر بر عملکرد میگوی سفید غربی ( litopeneaus vennamie)

بیماری ویبریوزیس مهمترین معضل بهداشتی در میان بیماریهای میگوی پرورشی و عوامل عفونی باکتریایی در میگوهای پنائیده1میباشد بر اساس منابع ارتباط معنی داری بین بار باکتری ویبریو در آب استخر بر عملکرد میگو( درصد بقائ و رشد) و همینطور وقوع بیماری لکه سفید وجود دارد لذا تعداد مجاز باکتری ویبریو در هر ml آب استخر پرورش میگو در زمان ذخیره سازی حداکثر 10 2 CFU/ml توصیه شده است. مرور منابع مختلف نشان داده است بیشتر از این میزان خطرناک بوده و در بروز بیماری لکه سفید موثر بوده است. بررسیهای باکتریهای میگوهای پرورشی کشورحاکی از آن است که مهمترین بیماری باکتری میگو در کشور ایران را ویبریوزیس تشکیل میدهد و این بیماری به شدت درکشور در حال رشد است و بایستی اقدامات کنترل و پیشگیری بر علیه این بیماری درکشور صورت پذیرد. با توجه به اهمیت موضوع و پتانسیل بالقوه پژوهشکده میگوی کشور با انجام این بررسی ما می توانیم ارتباط بین بار باکتریایی ویبریو و تعیین نسبت کلونی سبز به زرد بر عملکرد تولید میگو و بروز بیماری لکه سفید در صورت وقوع بیماری را تعیین کنیم. همچنین با تعیین تاثیر لود باکتری ویبریو را بر ایمنی میگو از طریق سنجش هموسیت کل((THCو پروتئین کل پلاسما((TPP به عنوان یک کار ترویجی و مکمل مدیریت مزرعه می توانیم موارد بحرانی را پیش بینی نموده و مراتب پیشگیری از بروز عوامل ثانویه انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

پرورش ، بیماری ، ویبریوزیس ، لکه سفید و ایمنی