آذرماه غلام پور - کارشناس برنامه ریزی تولید آبزیان دریایی، اداره کل شیلات استان بوشهر، بوشهر، ایران.
عبدالرحیم مرادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه منابع طبیعی تکثیر و پرورش آبزیان، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.

فلزات سنگین جز آلاینده هایی هستند که در اکوسیستمهای آبی مشکلاتی را برای آبزیان و در نهایت انسان به وجود میآورند. این تحقیق با هدف اندازهگیری غلظت فلز سنگین مس در بافت عضله میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) در سایت پرورش میگوی شیف بوشهر در تابستان سال 1395 انجام شد. به همین منظور 5 کیلوگرم میگوی وانامی به وسیله تور پرتابی از سایت پرورش میگوی شیف بوشهر تهیه گردید. بعد از زیستسنجی، بافت عضله نمونه ها جداسازی و هضم شیمیایی نمونه ها به روش MOOPAM انجام شد و با استفاده از دستگاه جذب اتمی مجهز به کوره گرافیتی مدل (PERKIN ELMER 4100) میزان غلظت فلز مس در بافت عضله اندازهگیری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرمافزار SPSS نسخه (18) انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده میانگین و انحراف از معیار غلظت مس در بافت عضله میگوی وانامی 3/97 0/08 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک محاسبه شد. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت فلز مس در بافت عضله میگوی وانامی پایینتر از حد مجاز استانداردهای سازمان بهداشت جهانی (WHO)، سازمان جهانی غذا و کشاورزی (FAO)، مرکز ملی بهداشت و پزشکی استرالیا (NHMRC) و وزارت کشاورزی، شیلات و غذای انگلستان UK(MAFF) بود. لذا با توجه به پایین بودن میزان مس در بافت عضله میگوی وانامی استفاده از این گونه برای مصارف انسانی مشکلی را از دیدگاه سلامت و بهداشت عمومی ایجاد نخواهد کرد.

مس، عضله، میگوی وانامی، سایت پرورش میگوی شیف بوشهر