سنجش میزان فلزات سنگین نیکل، سرب و کادمیوم در بافت عضله میگوی سرتیز(Metapenaeus affinis ) اروند رود

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 488

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHRIMP04_005

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398

چکیده مقاله:

به منظور سنجش فلزات سنگین نیکل، سرب و کادمیوم در بافت عضله میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) بومی استان خوزستان، 40 عدد نمونه (در دو اندازه کوچک و بزرگ) در بهمنماه 1396 از نواحی مختلف اروندرود صید شد. پس از زیستسنجی و آمادهسازی بافت عضله، استخراج فلزات با روش هضم اسیدی انجام و جهت سنجش فلزات مذکور از دستگاه جذب اتمی استفاده گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین مقدار نیکل، سرب و کادمیوم در میگوی ریز به ترتیب 0/08، 0/49 و 0/03 میکروگرم بر گرم وزن خشک و در میگوی درشت به ترتیب 0/14، 0/74 و 0/04 میکروگرم بر گرم وزن خشک بوده است که تفاوت معنیداری بین آنها مشاهده شد( .(p 0/05 فلز سرب و کادمیوم در هر دو میگوی ریز و درشت به ترتیب بیشترین و کمترین غلظت را در بین نمونه های تحت بررسی داشتند. مقایسه نتایج با حد مجاز تعیین شده سازمان بهداشت جهانی، انجمن بهداشت ملی و تحقیقات پزشکی استرالیا، سازمان خواروبار جهانی و سازمان غذا و داروی آمریکا نشان داد که تمامی فلزات تحت بررسی کمتر از حد مجاز بوده است و بنابراین مصرف میگوی سرتیز برای سلامت انسان خطرناک نمیباشد، لیکن به دلیل توسعه منابع گوناگون در منطقه، پایش زیستی منطقه اروندرود توصیه میگردد.

نویسندگان

احمد سواری

گروه زیست دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

مریم احمدمرادی

گروه زیست شناسی، موسسه غیرانتفاعی- غیردولتی اروندان خرمشهر،

مریم عرب

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علوم جانوری، موسسه غیرانتفاعی- غیردولتی اروندان خرمشهر