مروری بر روشهای مسیریابی در شبکه حسگر بیسیم

شبکه های حسگر بیسیم مجموعه ای از گره های مجهز به فرستنده و گیرنده به منظور برقراری ارتباطات بیسیم میباشند. گره ها به دلیل وجود محدودیت هایی در فرستنده و گیرنده های بیسیم خود نمیتوانند با تمام گره ها ارتباط مستقیم برقرار نمایند. به همین دلیل لازم است در مواردی که امکان برقراری چنین ارتباط مستقیمی وجود ندارد، اطلاعات از طریق بقیه گره ها که در این حالت نقش مسیریاب را ایفا مینمایند، ارسال گردند. امروزه، تحقیق در مورد شبکه های حسگر بیسیم به عنوان یکی از مباحث مهم علمی مطرح است. شبکه های حسگر بیسیم به دلیل خصوصیات ویژه ای که دارند از سایر شبکه ها متمایز میشوند. از آنجایی که این شبکه ها از لحاظ میزان انرژی قابل دسترسی و منابع پردازشی موجود، محدودیت دارند، نمیتوان از روش های مطرح شده برای سایر شبکه ها استفاده کرد. از جمله مباحث مهم در شبکه های حسگر بی سیم چگونگی انتقال اطلاعات از گره های داخل شبکه به ایستگاه پایه و انتخاب بهترین مسیر ممکن برای انتقال این اطلاعات میباشد که تحت عنوان مسیریابی مطرح میشود. تکنیک ها و و شیوه های مورد استفاده در مسیریابی در شبکه های حسگر بیسیم بستگی زیادی به ماهیت کاربرد شبکه دارد. لذا در این مقاله به بررسی چند روش مسیریابی بسته به ساختار و ماهیت شبکه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بیسیم ، مسیریابی ، الگوریتم های مسیریابی ، خوشه بندی