خوانایی و بازخوانش پذیری در رسانه های دیجیتال

خواندن در صفحات نمایش دیجیتال، امروزه تبدیل به یک عادت روزانه شده است. تایید این مدعاف تغییر گرایش های خواننده گان به استفاده ی بیشتر از رسانه های دیجیتالی مانند پایگاه های اینترنتی و سرویس های مختلف همچون اجتماعات مجازی، نرم افزارها و کتابهای الکترونیک و غیره به جای رسانه های چاپی است. با درنظر گرفتن این مسیله و به منظور ارتقاء سطح خوانایی در صفحات نمایش دیجیتال، طراحان باید سطح آگاهی خود را برای انتخاب هرچه بهتر قونت و نیز نحوه ی تایپ نگاری مناسب در صفحه ی نمایش به ویژه برای خواندن متن های طولانی افازیش دهند. از این رو، هدف از مقاله ی حاضر، گشودن بحثی مقدماتی در مورد ماهیت حروف در رسانه ی دیجیتال و عوامل تاثیرگذار بر امر خوانایی و بازخوانش پذیری در حوزه ی این رسانه می باشد. در واقع، نوشتار حاضر پس از پرداختن به سیستم های رمزگذاری و فرمت های مختلف فونت در رسانه های دیجیتال، طراحان باید سطح آگاهی خود را برای انتخاب هرچه بهتر فونت و نیز نحوه تایپ نگاری مناسب در صفحه ی نمایش به ویژه برای خواندن متن های طولانی افزایش دهند. از این رو، هدف از مقاله ی حاضر، گشودن بحثی مقدماتی در مورد ماهیت حروف در رسانه ی دیجیتال و عوامل تاثیرگذار بر امر خوانایی و بازخوانش پذیری در حوزه ی این رسانه می باشد. در واقع، نوشتار حاضر پس از پرداختن به سیستم های رمزگذاری و فرمت های مختلف فونت در رسانه اهی دیجیتال، به مسیله ی خواندن از روی صفحه ی نمایش پرداخته است. همچنین، کیفیت بصری تایپ فیس ها و پیکربندی متن در صفحات نمایش، به عنوان متغیرهای تایپ نگاری در امر خوانایی و بازخوانش پذیری مورد بحث قرار گرفته اند. بدیهی است خوانش یک متن در رسانه های دیجیتال با عوامل ذکر شده پیوند تنگاتنگ داشته و دیزاین مناسب آنها می تواند سهم به سزایی در کاهش خستگی چشم در هنگام مطالعه و افزایش سرعت خوانایی و بازخوانش پذیری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

رمزگذار فونت ، فرم فونت ، خواندن الکترونیک ، خوانایی ، بازخوانش پذیری