شناسایی و ارزیابی ریسک ها در قراردادهای سه عاملی پروژه های فاضلاب شهر اهواز

تخصیص مناسب ریسک بین عوامل درگیر در پروژه نقش به سزایی در موفقیت پروژه دارا می باشد. همواره بخش اصلی تخصیص ریسک در هر پروژه، در قرارداد آن پروژه ارایه می شود. این قراردادها که توسط کارفرمایان تهیه می شوند، بیانگر چارچوب اصلی تخصیص ریسک در هر پروژه می باشند. با توجه به این که عامل اصلی در تهیه قراردادها کارفرمایان هستند، لذا آنها را میتوان به عنوان تصمیم گیرندگان اصلی در فرآیند تخصیص ریسک دانست. این موضوع به خوبی نشان دهنده ضرورت بررسی رفتار کارفرمایان، مشکلات، محدودیت ها و عوامل اصلی تاثیرگذار در عملکرد آنها می باشد. از طرفی با توجه به این که اکثر پروژه های عمرانی با سیستم اجرای متعارف (سه عاملی) به پیمانکار واگذار می شوند، لازم است در تهیه اسناد این نوع قراردادها، شناسایی و تخصیص ریسک های مرتبط با آنها توجه خاصی مبذول گردد. لذا در تحقیق حاضر سعی بر این است با توجه به شناسایی، ارزیابی، احتمال وقوع و میزان تاثیر ریسک ها بر اهداف پروژه و در نهایت تخصیص بهینه ریسک های مهم پروژه های فاضلاب از طریق مطالعات توصیفی- میدانی و نظرخواهی از خبرگان، ریسک های شناسایی شده را بین طرفین قرارداد (کارفرما و پیمانکار) تخصیص داد، که این ماتریس می تواند جزو لاینفک قراردادهای سه عاملی که در پروژه های فاضلاب شهر اهواز اجراء می شوند، به عنوان راهکار ارایه گردد تا مانع بروز ادعاها و مشاجراتی که ناشی از تخصیص ناصحیح ریسک های طرفین قرارداد به وقوع می پیوندد، گردد.

کلیدواژه ها:

قراردادهای سه عاملی ، شناسایی ریسک ، ارزیابی ریسک ، احتمال وقوع ریسک ، میزان تاثیر ریسک ، تخصیص ریسک.