نقش مدیریت ساخت در بافت های فرسوده شهری با رویکرد مشارکتی (مورد مطالعه: شهر ایلام)

بافت های فرسوده و قدیمی شهر ایلام که به دلیل قدمت زیاد از بافت های فرسوده شهری به شمار می رود و به علت کمبود امکانات و خدمات و تجهیزات شهری در این بافت ها از یک طرف، و نفوذ کاربری های تجاری و فرامنطقه ای از طرف دیگر، بخش زیادی از ساکنان قدیمی این محلات را ترک کرده و واحدهای مسکونی به خصوص در لبه های محله تبدیل به انبار وکارگاه و سکونتگاه گروه های کم درآمد شهری شده است. از این رو بخشی از واحدهای مسکونی درون بافت مخروبه و متروکه شده و به صورت مامن و مسکن معتادان، فروشندگان و توزیع کنندگان مواد مخدر و مجرمین و کجروان اجتماعی درآمده و باعث ناامنی اجتماعی و در نتیجه دامن زدن به گریز جمعیت از آن شده است . مقاله حاضر به تبیین اهمیت مشارکت در امر مدیریت ساخت در بافت های فرسوده پرداخته و سعی در بررسی عوامل موثر بر مشارکت ساکنین بافت فرسوده دارد. اطلاعات موردنیاز تحقیق، از طریق تکمیل پرسشنامه، انجام مصاحبه و مشاهده جمع آوری شده اند. اطلاعات حاکی از آن است که ضعف اقتصادی ساکنین مهم ترین عامل پیش روی بهسازی نوسازی بافت فرسوده این محلات است. علاوه بر ضعف اقتصادی ساکنین، عدم اطلاع رسانی، آموزش و ترویج اطلاعات در زمینه بافت های فرسوده و بهسازی و نوسازیشهری، موجب فقرفرهنگی - اطلاعاتی ساکنین در این زمینه شده است . در نهایت پس از تحلیل یافته ها، پیشنهاد هایی کاربردی بر اساس نیازهای بافت و پیشنهادهای مردم جهت بهسازی - نوسازی بافت فرسوده بر پایه مشارکت ساکنین آن ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

بافت های فرسوده ، مشارکت ، فرایندمشارکتی ، مدیریت ساخت.