تبیین حکم خلود قاتل مومن در آیه 93 نساء با نگاهی به قاعده تعلیق الحکم علی الوصف مشعر بالعلیه

دو جریان عمده در تبیین مسیله خلود در میان مفسران وجود دارد. گروهی خلود در جهنم را به معنای جاودانگی و عده ای دیگر در معنای مکث طولانی و نه ابدی دانسته اند.گرچه غالب مفسران نظریه اول را اختیار کرده اند، اما با چالش هایی نیز روبه رو بوده اند. یکی از اشکالات قابل طرح بر این نظریه، استدلال به آیه 93 سوره نساء است. در این آیه از لفظ عام برای قاتل استفاده شده است که شامل مومنین نیز خواهد شد؛ به ویژه که خطاب در آیات قبل و بعد نیز متوجه گروه مومن است. این در حالی است که بنا بر آموزه های اسلامی همانند روایات شفاعت، مومنین هیچ گاه در جهنم جاودانه نخواهند ماند. پژوهه حاضر با به کارگیری قاعده تعلیق الحکم علی الوصف مشعر بالعلیه که در علم اصول فقه مطرح است، ضمن رفع این تعارض، نشان خواهد داد که وصف ایمان مقتول در حکم خلود قاتل شانیت داشته و قتال عامدانه و عنودانه به جهت ایمان مقتول مد نظر بوده است که بالطبع با روح ایمان ناسازگار است. همچنین بر این اساس روشن خواهد شد که نه تنها چنین کیفری برای چنین قتلی از سوی خداوند عادل و رحیم، ظلم محسوب نشده، منع عقلی نداشته و در نهایت حکمت است، بلکه حکم زیستن ابدی این گروه در دوزخ با دیگر آیات نیز همخوانی مناسبی داشته و این آیه، استثنایی از حکم خلود در معنای ابدی بودن عذاب محسوب نمی شود.

کلیدواژه ها:

قتل عمدی مومن ، خلود در جهنم ، رفع تعارض ، قاعده تعلیق الحکم علی الوصف مشعر بالعلیه ، کارکرد تفسیری.