خسرو قربانی

اختیارات وکیل در همه جوامع امروزی برای احقاق حق موکلین در حقوق کیفری دارای بحث هایی می باشد، که در بعضی از جوامع متهم می تواند بدون حضور وکیل خود، از پاسخگویی به هر سوالی توسط مراجع تحقیق خودداری نماید و در سایر جوامع نیز داشتن وکیل و حضور وکیل در مراحل تحقیق دارای بایدها و نبایدها می باشد. در نظام کیفری جمهوری اسلامی ایران درقانون آیین دادرسی قدیم حضور وکیل درمرحله تحقیق در دادسرا و مراجع انتظامی دارای شرایط خاصی بود. به عنوان مثال متهم فقط حق همراهداشتن وکیل در دادسرا را داشت، اما وکیل حق هیچگونه مداخله در نحوه تحقیق توسط دادیار یا بازپرس را نداشت و تنها می توانست در جهت رسیدن قاضی دادسرا به حقیقت موضوع مواردی را عنوان نماید. اما در قانون جدید آییندادرسی کیفری مصوب سال 1392 قانونگذار اختیارات وسیعی را برای متهمان در جهت دسترسی به وکیل وضع نموده است، که قانون صدرالذکر میتواند نوید بخش سرآغازی جدید در حفظ حقوق متهمان باشد. در این مقاله سعی شده تا در سه فصل به صورت مختصر درمورد مفهوم وکیل وپیشینه تاریخی وکیل در دادرسیها و تحولات جایگاهی و اختیارات وکیل در قانون کیفری جدید موردبررسی قرار گیرد.

اختیارات وکیل، بازپرس، قانون آیین دادرسی کیفری جدید، حق داشتن وکیل، رای وحدت رویه