کلمه آفرینش از کتب مقدس تا امواج فراصوتی

در عرصه پژوهش ادبیات تطبیقی همواره به عناصر مشترکی می توان دست یازید که بستر مناسبی جهت پیوند دانش های متفاوت فراهم می نماید و از سوی دیگر به افق های روزگاران پیشین که خاستگاه و سرچشمه همه اندیشه ها و دریافت ها یکی بوده است، اشارت دارد. تلاشی مستمر در راستای کندوکاو این همسویی ها، افزون بر رفع تضادها و بیگانگی ها بین تخصص های متفاوت، زمینه همفکری و همدلی اصحاب این دانش ها را فراهم می کند و شاید مطالعات تطبیقی در عصر حاضر به احیای مجدد روزگار دانشمندانی چون بوعلی سینا، رازی، خواجه نصیر، ... و شاعرانی چون فردوسی، ناصرخسرو، خیام، سنایی، عطار، ... که به سبب فراگیری دانش های زمان خود عنوان حکیم را به خود اختصاص دادند، بیانجامد، بین کلمه و کلام در قرآن و کتب مقدس و تفکر عرفانی با امواج فراصوتی در علوم تجربی و به خصوص در وادی پزشکی ارتباطی در خور پژوهش و تفحص وجود دارد. کلمه و کلام ارتعاش امواج صوتی است که به صورت فراگیر کل عالم هستی را دربر می گیرد. در آغاز و پایان آفرینش، کلمه منشا ظهور اراده الهی است و مهم ترین دلیل ارزشمندی و برجستگی انسان، توانایی بیان است که پس از خلقت به او ارزانی شد. در عرصه پزشکی از امواج فراصوتی جهت تشخیص و درمان بیماری بهره می گیرند و ذکر در متون عرفانی - که ارتعاش امواج صوتی است- آرام بخش انسان می باشد. این نوشتار به اهمیت کلمه وکلام، پیوند ذکر و درمان فراصوتی می پردازد.

کلیدواژه ها:

کلمه ، بیان ، ذکر ، درمان فراصوتی