بررسی اثر هم افزایی عصاره آلویه ورا و تمرینات هوازی بر وزن و حجم تومور، سطوح فاکتور التهابی اینترلوکین 6 (IL-6) و فاکتور رشد آندوتلیال عروقی VEGF در موش های مبتلا به سرطان پستان

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 317

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJBD-11-4_002

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: سرطان پستان از شایع ترین سرطا ن ها در میان زنان به شمار می رود. مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف گیاهان دارویی و فعالیت بدنی می تواند نقش موثری در پیشگیری و درمان سرطان داشته باشد. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی اثر هم افزایی مصرف عصاره آلویه ورا و تمرینات هوازی شنا بر سطوح فاکتور التهابی اینترلوکین 6(IL-6) و فاکتور رشد آندوتلیال عروقی VEGF در موش های مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: در این مطالعه ی تجربی، 35 سر موش ماده بالب سی که از لحاظ ژنتیکی مشابه با یکدیگر بوند، به شکل تصادفی به 5 گروه 1-کنترل (سالم)، 2-کنترل (سرطانی)، 3- تمرین (سرطانی)، 4- عصاره (سرطانی) و 5- تمرین- عصاره (سرطانی) تقسیم شدند. القای سرطان پستان در موش های مورد مطالعه به روش کاشت تومور انجام شد. عصاره آلویه ورا به میزان mg/kgBW/day 300، به صورت زیر صفاقی تزریق گردید. زمان تمرین شنا در روز اول 10 دقیقه بود که با افزایش روزانه پنج دقیقه به 60 دقیقه رسید. در پایان مطالعه وزن، حجم تومور و سطوح IL-6 و VEGF در موش ها اندازه گیری گردید. یافته ها: پس از شش هفته وزن و حجم تومور در تمام گروه های سرطانی مورد مداخله کاهش داشت. شش هفته تمرین استقامتی P=0/008 و همچنین مصرف عصاره آلوورا + تمرین استقامتی P=0/006 اثر معنی داری بر کاهش سطح IL-6 نشان داد. علاوه بر این، شش هفته تمرین استقامتی P=0/006 و همچنین مصرف عصاره آلویه ورا + تمرین استقامتی P=0/005 سبب کاهش معنی دار سطوح VEGF گردید. ولیکن تزریق عصاره آلویه ورا به تنهایی اثر قابل توجهی بر سطوح IL-6 وVEGF نداشت (به ترتیب P=0/224 وP=0/201). نتیجه گیری: این احتمال وجود دارد که همراه بودن تمرینات شنا و مصرف عصاره آلویه ورا از طریق مهار وضعیت التهابی بتواند سطوح سایتوکاین التهابی IL-6 و به دنبال آن VEGF را کاهش دهد.

نویسندگان

قاسم مسعودزاده

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آیت الله آملی، آمل، ایران

علیرضا براری

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آیت الله آملی، آمل، ایران

شیرین امینی

گروه تغذیه، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران