مهدیه رمضانی حسین آبادی - کارشناس ارشد بافت شناسی - جنین شناسی، دانشکده زیست شناسی، دامغان، دانشگاه دامغان، ایران
مریم حاجی قاسم کاشانی - استادیار، گروه سلولی و ملکولی، دانشکده زیست شناسی و پژوهشکده علوم زیستی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
کتانه ابراری - استادیار، گروه فیزیولوژی جانوری، دانشکده زیست شناسی و پژوهشکده علوم زیستی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران

سابقه و هدف: باتوجه به نقش نوروپروتکتیو عصاره رزماری، در مطالعه حاضر درمان همزمان پیوند سلولهای بنیادی بافت چربی وعصاره بر اختلال حافظه موشهای پارکینسونی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: موشهای نر مدل پارکینسونی با تزریق دوطرفه OHDA 6 آماده شدند. به جسم سیاه گروه شم نرمال سالین تزریق شد. گروه عصاره+محیط کشت، گاواژ عصاره رزماری را 14 روز قبل از آسیب تا 8 هفته پس از آن دریافت کردند و به دنبال آن تزریقداخل وریدی محیط کشت انجام شد. گروه عصاره+سلول با عصاره گاواژ شدند و سپس سلول تزریق شد. آموزش ماز آبی موریس، یکهفته قبل و بعد از آسیب و همچنین آزمون به خاطرآوری در هفته های 4 و 8 پس از آسیب انجام شد.نتایج: مسافت طی شده و تاخیر زمانی یافتن سکو در روزهای آموزش قبل از آسیب تفاوت معنی داری بین گروه ها نشان نداد. یک هفتهپس از بروز آسیب توانایی یادگیری در حیوانات گروه آسیب نسبت به شم کاهش معنی داری داشت (P<0/05). نتایج تست های به خاطرآوری هفته های 4 و 8 مشابه یکدیگر بودند. مدت زمان پیدا کردن سکو و مدت سپری شده در ربع هدف در موش های آسیب دیدهبه ترتیب افزایش و کاهش معنی داری نسبت به شم نشان داد گروه های عصاره+محیط کشت و عصاره+سلول، به ترتیب کاهش و افزایش معنی داری را در مدت زمان پیداکردن سکو و مدت زمان سپری شده در ربع هدف نسبت به گروه آسیب نشان دادند (P<0/05). نتیجه گیری: سلول درمانی به همراه تجویز خوراکی عصاره رزماری باعث بهبود اختلال حافظه در بیماری پارکینسون می گردد.

سلول های بنیادی، عصاره رزماری، پارکینسون، حافظه فضایی، ماز آبی موریس