مقایسه تاثیر راه رفتن روی نوار گردان و پیاده روی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نمایه توده بدن و درصد چربی زنان غیرفعال دارای اضافه وزن

سابقه و هدف: امروزه به دلیل شیوع چاقی، اضافه وزن و مدرنیزه شدن زندگی استفاده از نوار گردان به جای پیاده روی مورد استقبال است.هدف از این پژوهش مقایسه تاثیرات راه رفتن روی نوار گردان و پیاده روی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نمایه توده بدن و درصد چربیزنان غیرفعال دارای اضافه وزن بود.مواد و روش ها: در مطالعه نیمه تجربی حاضر 30 زن سالم غیرفعال دارای اضافه وزن به صورت داوطلبانه شرکت کردند. افراد به طورتصادفی و پس از انجام یک پیش آزمون به سه گروه 10 نفره تقسیم شدند: گروه راه رفتن روی نوار گردان، گروه پیاده روی و گروه کنترل.برنامه تمرین به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره بود. قبل و پس از 8 هفته حداکثر اکسیژنمصرفی از طریق تست پله کویین، نمایه توده بدن از تقسیم وزن به مجذور قد و درصد چربی با اندازه گیری چربی زیر پوستی سه نقطه ایتوسط کالیپر اندازه گیری شد.نتایج: یافته ها کاهش معنی دار نمایه توده بدن در گروه پیاده روی و راه رفتن روی نوار گردان را نشان داد. همچنین، تفاوت معنی داری درحداکثر اکسیژن مصرفی بین سه گروه مشاهده شد. اما در نمایه توده بدن و درصد چربی هیچ گونه تفاوت معنی داری بین سه گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه پیاده روی حداکثر اکسیژن مصرفی را بهبود می بخشد می توان گفت پیاده روی می تواند بیش از را ه رفتنروی نوار گردان به بهبود مشکلات ناشی از چاقی و اضافه وزن کمک نماید.

کلیدواژه ها:

پیاده روی ، راه رفتن روی نوارگردان ، زنان غیرفعال ، اضافه وزن ، حداکثر اکسیژن مصرفی ، نمایه توده بدن ، درصد چربی