تاثیر تزریق حاد متفورمین بر ذخیره حافظه موش های مدل آلزایمری شده با استرپتوزوسین در آزمون یادگیری احترازی مهاری

سابقه و هدف: بیماری آلزایمر ارتباط نزدیکی با اختلال سیگنالینگ انسولین در مغز دارد و فرم خاصی از دیابت مغزی است که آن رادیابت نوع 3 نامیدهاند. متفورمین، یکی از داروهای ضد مقاومت انسولینی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر درمانی متفورمین برذخیره حافظه موشهای مدل آلزایمری شده با استرپتوزوسین در آزمون یادگیری احترازی مهاری انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی از 56 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد که به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند:گروه کنترل و گروه تیمار شده با استرپتوزوسین و گروه های تیمار شده با استرپتوزوسین به همراه سالین یا متفورمین. برای القای مدلآلزایمر، استرپتوزوسین ( 3 میلی گرم بر کیلوگرم) به درون بطن های جانبی تزریق شد. تمام موشها در جعبه شاتل تحت آموزش احترازیمهاری قرار گرفتند. بلافاصله بعد از آموزش سالین یا متفورمین (50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم، درون صفاقی) به موش ها تزریق شد. تست به خاطر آوری دو روز بعد انجام گردید.نتایج: نتایج نشان داد که تزریق بعد از آموزش متفورمین به موشهای مدل آلزایمری شده با استرپتوزوسین زمان سپری شده در ناحیهروشن قبل از ورود به ناحیه تاریک را به صورت وابسته به دوز افزایش میدهد. همچنین، متفورمین به صورت وابسته به دوز باعث بهبودحافظه در موش های مذکور شد.نتیجه گیری: یافته های فوق نشان میدهد که تزریق بعد از آموزش متفورمین باعث افزایش وابسته به دوز حافظه در موشهای مدلآلزایمری شده با استرپتوزوسین می شود.

کلیدواژه ها:

آلزایمر ، متفرمین ، یادگیری احترازی مهاری ، ذخیره حافظه