زهرا رهنما - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
محسن تقدسی - مربی، گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان- دانشجوی دکترای تخصصی، گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
مجید مازوچی - استادیار، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

سابقه و هدف: بهبود کیفیت زندگی مهمترین هدف مداخلات درمانی در بیماریهای مزمن قلمداد میگردد. مطالعه حاضر با هدف تعییننتایج استفاده از روشهای درمانی مختلف بر کیفیت زندگی مبتلایان به سندروم حاد کرونری انجام شده است.مواد و روشها: مطالعه گروهی حاضر بر روی مبتلایان به سندروم کرونری حاد بستری شده در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طیسال 1392 با نمونه های در دسترس انجام شد. کیفیت زندگی بیمارانی که طبق معیارهای درمانی با نظر متخصص قلب، تحت یکی ازروشهای درمانی دارویی، آنژیوپلاستی یا پیوند عروق قرار گرفتند، با استفاده از پرسشنامه Short-form 36) SF36) قبل و دو ماه بعد از دریافت درمان های فوق ارزیابی شد.نتایج: تعداد 167 بیمار با میانگین سنی 10/22±56/5 سال مورد مطالعه قرار گرفتند و 50/3 درصد آنها زن بودند.آنژیوپلاستی و درمان دارویی، نمره ابعاد سلامت عمومی، درد بدنی و نمره کل کیفیت زندگی بیماران را افزایش داد. درمان دارویی نیز بر بعد فعالیت اجتماعیتاثیر مثبت داشت (P=0/01). پیوند عروق کرونر بعد ایفای نقش را بهبود بخشید (P=0/005) ولی موجب بهبود کیفیت کلی زندگی دوماه پس از درمان نشد. در مقایسه کیفیت کلی زندگی سه گروه درمانی دارویی، آنژیوپلاستی و پیوند عروق کرونر اختلاف معنی دارمشاهده نشد (P=0/67).نتیجه گیری: درمان های مختلف سندروم حاد کرونری در کیفیت زندگی این بیماران موثر بوده و می توانند در بهبود بعضی از ابعاد آننقش مثبت داشته باشد.

کیفیت زندگی، سندرم حاد کرونر، آنژیوپلاستی، پیوند عروق کرونر