بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی برگ های گیاه مریم گلی (Salvia officinalis) بر سطح سرمی FSH, LH و تستوسترون و بافت بیضه در موش های صحرایی

سابقه و هدف: اطلاعات اندکی در مورد تاثیر عصاره هیدرو الکلی گیاه مریم گلی بر فیزیولوژی دستگاه تولید مثلی جانوران وجود دارد.هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی برگ های این گیاه بر سطح سرمی FSH, LH و تستوسترون و بافت بیضه درموش های صحرایی است.مواد و روشها: در یک تحقیق تجربی، 31 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه شاهد، دریافت کننده نرمال سالین، دریافت کنندهعصاره مریم گلی با دوز 100، 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. عصاره مریم گلی با تزریق درون صفاقی روزانه یک نوبت درزمانهای مشخص ( 10 صبح) به مدت 30 روز تجویز گردید. نمونه های خونی از طریق خونگیری از قلب تهیه شد و سطح سرمیهورمون ها با استفاده از روش رادیو ایمونواسی مورد سنجش قرار گرفتند. بیضه نیز بلافاصله خارج گردیده و پس از تهیه برش های بافتی ورنگ آمیزی مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت.نتایج: در گروه های دریافت کننده ی دوز 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره، سطح سرمی تستوسترون دارای افزایش معنادار بود(P<0/001). قطر لوله های سمینیفر و تعداد اسپرم ها در تونل لوله ها نیز در این گروه ها به طور معناداری افزایش یافت (P<0/01). سطح سرمی LH و FSH در موش های دریافت کننده عصاره نسبت به گروه شاهد دچار تغییر معناداری نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که غلظت مناسب عصاره هیدروالکلی برگ گیاه مریم گلی دارای اثرات تحریکی بر سیستم تناسلی نر بوده و می تواند سطح سرمی هورمون تستوسترون و برآیند اسپرماتوژنز را افزایش دهد.