عمران عسکری - دانشجوی پزشکی، گروه تحقیقات میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سیدمقداد طباطبایی - دانشجوی داروسازی، گروه تحقیقات می کروب شناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
آرش آریان پور - دانشجوی پزشکی، گروه تحقیقات میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محبوبه نادری نسب - دانشیار، گروه میکروب شناسی و ویروس شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

استافیلوکوکوس اوریوس به عنوان یکی از مهم ترین عوامل بیماری زای انسانی محسوب می شود [ 1]. با ظهور سویه های مقاوم بهمتی سیلین استافیلوکوکوس اوریوس (MRSA) در دهه ی 1960 و شیوع آن در دو دهه بعد، ونکومایسین به عنوان اولین خط درمانعفونت های ناشی از این سویه ها مورد استفاده قرار گرفت [2]. در سال 1997، Hiramatsu و همکارانش اولین سویه MRSA با حساسیت متوسط نسبت به ونکومایسین (VISA) و حداقل غلظت مهاری 8 میکروگرم بر میلی لیتر را در ژاپن گزارش کردند [ 3]. درایران، اولین گزارش سویه های VISA (با معیارهای کمیته ملی استانداردهای آزمایشگاه های بالینی (NCCLS)، توسط نادری نسبت و همکاران از مشهد، صورت گرفت [ 4]. یافت شدن سویه های VISA در مطالعه قبلی ما بسیار نگران کننده است، زیرا برخی از کتاب های چاپ شده در زمینه استافیلوکو که،ا میزان مرگ و میرناشی از باکتریمی با این سویه ها را تا حد 60 درصد ذکر کرده اند.[5] مقاومت کامل به ونکومایسین در سویه های استافیلوکوکوساوریوس به علت محدودیت های مربوط به استفاده از داروهای جایگزین، اهمیتی جهانی پیدا کرده است. خوشبختانه (تا آنجا کهنویسندگان اطلاع دارند)، تاکنون تنها 14 سویه تایید شده ی استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به ونکومایسین (VRSA) دارای ژنvan در دنیا گزارش شده است [ 7،6 ]، اما جای نگرانی است که از این میان، یک مورد مربوط به گزارشی از ایران (بیمارستان امام خمینی (ره) تهران) می باشد.