بررسی توافق گازهای خون شریانی و وریدی در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در واحد مراقبت های ویژه

سابقه و هدف: نمونه گیری از خون شریانی جهت کسب اطلاعات در رابطه با اکسیژناسیون، ونتیلاسیون و وضعیت اسید و باز در بیماران بدحال یا بیماران ریوی، استاندارد طلا یی می باشد. با توجه به نیاز به مهارت بالا برای نمونه گیری از شریان و عوارض ناشی از آن، نمونه گیری وریدی می تواند جایگزین مناسبی برای آن باشد. این مطالعه به منظور بررسی امکان جایگزینی گازهای خون وریدی با شریانی در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش ICU انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از کلیه بیماران بستری در بخش ICU و تحت ونتیلاسیون مکانیکی، نمونه گازهای خون شریانی (ABG) و بلافاصله از دست دیگر نمونه گازهای خون وریدی (VBG) گرفته شد؛ مقادیر SaO2 ،PO2 ،HCO3 ،PCO2 ،pH و BE هر دو نمونه توسط دستگاه آنالیزور گازهای خون شریانی محاسبه شد. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی مقایسه شده و سپس ضریب همبستگی محاسبه شد. نتایج: تعداد 102 بیمار بستری در بخش ICU و تحت ونتیلاسیون مکانیکی شامل 70 نفر مرد (69 درصد) و 32 نفر زن (31 درصد) مورد مطالعه قرار گرفتند. در مقایسه مقادیر شریانی و وریدی، ضریب همبستگی پیرسون (R) و سطح معناداری آن (P) به شرح زیر به دست آمد: pH(0/801، 0/001> )؛ PCO2(0/835،0/001> )؛ HCO3(0/768، 0/360)؛ PO2(0/278، 0/001> )؛ O2 Saturation(0/317، 0/001> )؛ Base excess(0/810، 0/011). نتیجه گیری: هرچند آنالیز گازهای خون وریدی به خصوص در رابطه با HCO3 ،PCO2 ،PH و BE از همبستگی معنا داری با گازهای خون شریانی بر خوردار است، ولی با توجه به حدود توافق به دست آمده و از آنجایی که موارد همبستگی حاصله خیلی بالا نبوده، جایگزینی آن در بیماران تحت تهویه مکانیکی در واحد های مراقبت ویژه توصیه نمی شود.