بررسی میزان مصرف پتیدین در دریافت کنندگان گاباپنتین پس از عمل جراحی

سابقه و هدف: مطالعات بالینی مقدماتی تاثیر گاباپنتین در ایجاد بی دردی و کاهش نیاز به مخدرها بعد از عمل جراحی را نشان داده اند. هدف این مطالعه بررسی میزان مصرف پتیدین بعد از عمل جراحی عمومی در دریافت کنندگان گاباپنتین می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر 196 بیمار که تحت عمل جراحی عمومی قرار گرفته بودند، بررسی شدند. 102 نفر از آن ها 1200mg گاباپنتین، 2 ساعت قبل از عمل جراحی دریافت کردند و 94 نفر از بیماران گاباپنتین مصرف نکردند. برای بیماران گروه گاباپنتین متعاقب تجویز دوز اول 600mg گاباپنتین در سه دوز به فاصله 8، 16 و 24 ساعت به صورت خوراکی داده شد. بیماران هر دو گروه که تقاضای مسکن داشتند، 25mg تیدین به صورت تزریق وریدی دریافت کردند. میزان کل دوز پتیدین مصرفی برای هر بیمار از صفر تا 24 ساعت بعد از عمل ثبت شد. استفراغ، سرگیجه و خواب آلودگی به صورت وجود یا عدم وجود و درد بیمار با معیار VAS مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس اطلاعات با آزمون های آماری mann Whitney، مجذور کای، OR و CI مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین سن بیماران 15/8±45/4 سال بود. گاباپنتین سبب کاهش مصرف پتیدین بعد از عمل جراحی (P<0/0001) و نیز سرگیجه (P=0/019) شد که البته همراه با افزایش قابل ملاحظه ای در ایجاد خواب آلودگی (P=0/007) بود. این در حالی است که تفاوت معنی داری بین مصرف گاباپنتین و استفراغ مشاهده نشد. نتیجه گیری : تجویز دوز کلی 300mg گاباپنتین طی عمل جراحی در 24 ساعت اول بعد از عمل با کاهش مصرف پتیدین همراه بود، اما خطر بروز خواب آلودگی و سرگیجه وجود دارد.