بررسی حساسیت و ویژگی نشانگرهای تومور آنزیم تلومراز، هورمون پاراتیرویید، آنتی- ژن کارسینوژن جنینی (CEA) و 1-21 Cyfra در تشخیص سرطان ریه

سابقه و هدف: یافتن نشانگرهای مناسب بدخیمی ها با حساسیت و ویژگی بالا روش مناسبی برای تشخیص زودتر، پاسخ به درمان و پیگیری بعد از درمان سرطان ها است. این مطالعه با هدف مقایسه ی حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و کارایی آنزیم تلومراز با نشان- گرهای آنتیژن کارسینوژن جنینی (CEA)؛1-21 CYFRA و هورمون پاراتیرویید در تشخیص بیماری سرطان روی مبتلایان به سرطان ریه و یماری های غیرتوموری ریوی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری های ریوی دانشگاه علوم پزشکی تبریز طی سال های 85-1383 صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه با طراحی ارزش تشخیصی روی 50 فرد مبتلا به سرطان ریه و 20 بیمار مبتلا به بیماری های غیرتوموری ریوی صورت گرفت. میزان فعالیت تلومراز با روش PCR-ELISA در نمونه های بیوپسی و سطوح سرمی هورمون پاراتیرویید، آنتیژن سرطان زای جنینی (CEA) و 1-21 Cyfra به روش الیزا اندازه گیری شد. سپس حساسیت، ویژگی و بقیه ی شاخص های ارزش تشخیصی محاسبه شد. از آزمون t مستقل و آزمون منویتنی یو جهت مقایسه میانگین های کمی بین دو گروه استفاده گردید. نتایج: آنزیم تلومراز بالاترین حساسیت و کارایی در تشخیص سرطان ریه را به ترتیب با 76 و 82/9 درصد نشان داد. میانگین این مقادیر برای نشانگرهای تومور Cyfra21-1 برابر 58 و 70 درصد محاسبه شد. بیشترین حساسیت نشانگر تومور تلومراز برای بیماران با سرطان یاخته ای بزرگ و کوچک با 100 درصد محاسبه شد. نشانگر تومور Cyfra21-1 بیشترین میزان حساسیت را برای سرطان یاخته ای بزرگ با 98 درصد نشان داد. نتیجه گیری: آنزیم تلومراز نسبت به Cyfra21-1 و CEA در تشخیص سرطان ریه از حساسیت و کارایی بالایی برخوردار است. نتیجه ی مثبت آنزیم تلومراز می تواند به عنوان یکی از عوامل تشخیصی سریع به ویژه در درجات پایین بیماری مطرح شود.