فراوانی شیگلوز و نوع سروتایپ و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن در بیماران اسهالی مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکزی کاشان در سال 80-79

سابقه و هدف: با توجه به اینکه بیماری های اسهالی از معضلات بهداشتی در تمام نقاط دنیا به ویژه کشورهای در حال توسعه و جهان سوم می باشد. شیگلوزیس به عنوان یک عامل اسهالی التهابی در کشور، به ویزه در فصول گرم سال محسوب می شود و از طرفی افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به انواع شیگلا قابل توجه و نگران کننده است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی شیگلوز و نوع سروتایپ و نیز تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکزی کاشان در سال 80-79 انجام پذیرفت. مواد و روش ها: مطالعه به روش توصیفی بر روی 734 نمونه مدفوع ارسالی به آزمایشگاه مرکزی دانشگاه انجام گرفت، نمونه های مدفوع پس از جمع آوری و انتقال در محیط ترانسپورت به روش استاندارد کشت و مورد مطالعه قرار گرفت. پس از تعیین میزان آلودگی و تعیین سروتایپ و مشخص شدن نوع آنت یبیوتیک های مقاوم به روش انتشار دیسک، نتایج با خصوصیات دموگرافیک در پرسشنامه ثبت و با آزمون کای اسکویر و آنالیز واریانس تحلیل گردید. نتایج: میزان آلودگی در نمونه های بررسی شده، 56 مورد (7/6%) برآورد گردید که از نظر سروتایپ، بیشترین موارد را شیگلا فلکسنری 34 مورد به میزان (60/7%) نشان داد و بیشترین حساسیت آنت یبیوتیکی نسبت به سیپروفلوکساسین، جنتامایسین و سفتی زوکسیم (100%) و نالیدیکسیک اسید به میزان (96/4%) و بیشترین مقاومت نسبت به سفالوتین (72/1%) و کوتریموکسازول (58/9%) و آمپی سیلین (38/9%) مشخص شد. نتیجه گیری: شیگلا فلکسنری به عنوان شایع ترین گونه در مطالعه ما شناخته شد، از طرفی با توجه به میزان پایین مقاومت اکثر گونه ها نسبت به نالیدیکسیک اسید، این دارو به عنوان آنتی بیوتیک انتخابی پیشنهاد می گردد، اگرچه که اکثر سویه ها نسبت به سیپروفلوکساسین و جنتامایسین حساس بودند.

کلیدواژه ها:

شیگلوز ، تعیین سروتایپ ، مقاومت آنتی بیوتیکی