بررسی علل دید کم و نابینایی در مراجعین به کلینیک چشم پزشکی بیمارستان متینی کاشان در سال 1382

سابقه و هدف : با توجه به عدم وجود آمار دقیق در مورد نابینایی و کم بینایی در ایران، به منظور بررسی شیوع علل دید کم و نابینایی و ارزیابیعلل قابل پیشگیری و درمان، این مطالعه در سال 1382 روی مراجعین به درمانگاه چشم پزشکی در کاشان انجام گرفت.مواد و روشها : در یک مطالعه توصیف ی مقطعی، 420 بیمار با دید کم (Low vision) و یا نابینا (Legally blind) بر اساس تعریف سازمان بهداش ت جهانی (WHO) که طی یک سال به درمانگاه چشم پزشکی مراجعه کرده بودند بررسی شدند . تمام این بیماران توسط متخصص چشم مورد معاینه کامل چشمی قرار گرفتند و سپس اطلاعات و یافته ه ا در پرسشنامه تنظیمی وارد گردید و با آزمونهای آماری توصیفی موردتجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از کل 420 مورد، 186 نفر (44/3%) مرد و 234 نفر (55/7%) زن بودند. در 302 بیمار (71/9%) نابینایی و در 118 نفر (28/1%) کم بینایی وجود داشت. علل شایع دید کم و یا نابینایی، به طور کلی عبارت بود ند از : کاتاراکت در 147 نفر (35%)، رتیتوپاتی دیابتی در 46 نفر (10/9%) تغییرات میوپی شبکیه در 40 نفر (9/5%) تنبلی چشم در 39 نفر (9/3%)، دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (ARMD) در 33 نفر (30/9%)، عصب بینایی (9/8%)، راه بینایی (Visual Pathway) از شبکیه تا مغز و کورتکس بینایی (9/3%). نتیجه گیری: کاتاراکت، عیوب انکساری و تنبلی چشم از علل عمده کاهش دید هستندکه قابل درمان و پیشگیری می باشند. با اقدامات درمانیمناسب مانند غربالگری ، تشخیص و درمان به موقع و مناسب می توان میزان دید را در بسیاری از بیماران افزایش داد و عوارض اقتصادیاجتماعی آن را به نحو قابل ملاحظه ای کاهش داد.

کلیدواژه ها:

کم بینایی ، نابینایی ، کاتاراکت ، رتینوپاتی دیابتی